Pamięta, że było cholernie gorąco, że przez kilka dni temperatura nie spadała poniżej 30 stopni. Pamięta, że oglądali z mężem film, a szczelnie zasunięte zasłony utrzymywały chłód w domu. Pamięta, że skończyli po godzinie szesnastej, bo o tej porze słońce nie oświetla już tej strony domu.

Tamtego dnia, 17 czerwca 2017 r., Sherrie Sweetman otworzyła okno. Pamięta, że poczuła zapach dymu. A potem wraz z mężem Grahamem wyszli na balkon i go zobaczyli.

Patrzyli, jak dym przesuwa się, gęstnieje i zbliża do ich domu w Valongo – małej wsi w centralnej Portugalii, 3 km od Pedrógão Grande. Patrzyli, jak helikopter gaśniczy kursuje tam i z powrotem. Jak dym na horyzoncie z siwego staje się czarny. Nie wiedzieli, że obserwują pierwsze minuty najbardziej tragicznego pożaru lasów w portugalskiej historii.

– Ogień był 200 metrów stąd – Sherrie, 65-letnia Brytyjka, która od...