Do tytułu pierwszego rozdziału mam drobne zastrzeżenia; skłaniam się do zdania Jana Józefa Szczepańskiego czy Wojciecha Skalmowskiego, którzy twierdzili, że postmodernizm to nie kultura, a ideologia, wykwitła pod nieszczęśliwymi piórami filozofów francuskich, przede wszystkim Derridy. Ostatnio wprawdzie pomyślałem - to tylko możliwość, ani przeze mnie aprobowana, ani odtrącana - że “Pana F.", moją prozę sprzed dwudziestu kilku lat opublikowaną niedawno przez “Tygodnik", można by uznać za dzieło postmodernistyczne, bo po pierwszej, bardziej zwartej części, gdzie opowiadam pewną historię, potem już tylko ją dekonstruuję, prezentując rozmaite możliwości fabularne i wszystkim dając stopień niedostateczny.

Wróćmy jednak do pani Walas i jej książki. W obliczu gwałtownej implozji czerwonych i eksplozji wolności doszło do pomieszania umysłów i rozprzęgnięcia systemu...