Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
Pasterze, ludzie prości.
Jedyny ich zakon:
owce i kozy prowadzić o świcie
na wypas, wieczorem
do wodopoju. Nie mieli
nic własnego.
Zwierzęta co rano
przypędzali właściciele,
odbierali wieczorem.
Czasami zostawiali na noc.
Wtedy pasterze byli stróżami.
Wrócili do stada
po nocnych odwiedzinach w stajence.
Wspominali, tworzyli opowieści –
mieli je tylko dla siebie,
jedyną własność.
Nigdy się nie dowiedzieli
o innych opowieściach
słynnych na cały świat.
Pasterze, ludzie prości,
nie pozostawili swojej Ewangelii.
Ale właśnie ta
jest dla wszystkich.
Kiedyś zdarzona,
kiedyś opowiadana,
teraz bez słów. Naga
jak Niemowlę.
