Muzyka Kaczmarczyka mieści się w nurcie nowoczesnego jazzu akustycznego z pewnymi wpływami estetyki evansowsko-jarrettowskiej, z odniesieniami do dziedzictwa Shortera (saksofoniści), wzorów klasycznych (nawiązanie do formy ronda w "Files Edition", postromantyczno-impresjonistyczna harmonia), a nawet do muzyki elektronicznej. Kaczmarczyk jako pianista i kompozytor porusza się blisko samego rdzenia jazzu, lecz jednocześnie z dużą swobodą traktuje niektóre reguły gatunku, np. relacje temat-improwizacja czy ilość i rozmiar solówek (sprawą nadrzędną jest spójność i zwartość kompozycji, a nie "prawo" do improwizowania każdego muzyka w każdym utworze), stosunek partii aranżowanych do swobodnych, hierarchia instrumentów (Kaczmarczyk nie ustawia się w roli dominującego wirtuoza). W efekcie cała sesja sprawia wrażenie spontanicznej i jednocześnie dobrze przygotowanej. "Audiofeeling"...