Pierwszą podróż do Petersburga odbyłem w styczniu 1993. Chodziłem po magicznych dla mnie miejscach, po śladach Puszkina, Nabokowa, Brodskiego, Dostojewskiego. Oto Siennaja Płoszczad’, znana ze “Zbrodni i kary": na początku 1993 roku plac nie wyglądał już jak za Raskolnikowa (zadbał o to Chruszczow, burząc w latach 60. cudowną cerkiew Spasa), ale ja i tak słyszałem tam echa “przeklętych problemów".

Dzierżyński i Bierdiajew

Gdybym miał więcej czasu, siadłbym na godzinkę w jakimś postsowieckim szynku, równie zapyziałym i zakopconym jak te z czasów Dostojewskiego. Może usłyszałbym gorączkowy głos Raskolnikowa, któremu po pierwszej rozmowie z lichwiarką Aloną Iwanowną “zachciało się wypić chłodnego piwa"? Ponure wrażenie robiła ulica Gorochowaja, jeszcze niedawno Feliksa Dzierżyńskiego, na której nasz niesławnej pamięci rodak...