Szanowny Panie, dziewiątego stycznia zaraz po tym, jak przeleciał się Pan amerykańskim samolotem bojowym F-16, powiedział Pan, że to było fantastyczne przeżycie i każdy powinien spróbować. Uwielbiam fantastyczne przeżycia! Ponadto w życiu swoim kieruję się mottem zaczerpniętym z filmu „Wniebowzięci” brzmiącym: „Człowiek musi sobie czasem polatać”. Nie wiem, jak duża kolejka już się ustawiła, ale w odpowiedzi na Pańskie wezwanie melduję, że jestem gotów. Na karuzelach nie wymiotuję. Mieszkam na dziewiątym piętrze i nie boję się patrzeć w dół. Odbyłem już dziesięciodniowy obóz kondycyjny, podczas którego dużo grałem w różne gry przekonując się o dobrym stanie własnej kondycji fizycznej. Zremisowałem w szachy z komputerem, co świadczy o pełni sił umysłowych pozostających do mojej dyspozycji i niech list ten nie stawia ich w fałszywym świetle. Z niewielką tylko pomocą znajomych Zelmerów...