Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
W Ewangelii świętego Łukasza zmartwychwstały Jezus pyta apostołów „Czemu jesteście zmieszani?”. Uczniowie są pełni sprzecznych emocji – to mieszanka zwątpienia, zawiedzionych oczekiwań i pokładanych w Jezusie nadziei, bólu utraty, osamotnienia, złości, smutku. Ale też zaprzeczenia – zanegowania faktu samej śmierci i wszelkich innych mechanizmów, które przecież sami dobrze znamy z przeżywania żałoby czy to po bliskich nam osobach, czy też utraconych planach i nadziejach. Artyści występujący w tegorocznych wydarzeniach Festiwalu będą przyglądać się tym emocjom.
„Chcemy kontemplować je w zmieszaniu, w którym nic nie jest jasne, jednoznaczne i zdecydowane. W którym sprzeczność wydaje się być zasadą organizującą dramaturgię ludzkiego doświadczenia. Między Środą Popielcową, która w tym roku wypada w walentynki, a Niedzielą Palmową często możemy poczuć się zmieszani, dlatego wracamy do formuły spotkań z widzami po spektaklach i filmach – wspólnie łatwiej będzie nam skonfrontować się ze sobą i odpowiedzieć na zawarte w haśle pytanie” – mówią organizatorzy.
Jak co roku Festiwal będzie okazją do poszukiwania nowych, współczesnych epifanii piękna oraz inicjowania twórczego dialogu artystów z tradycyjną sztuką religijną w duchu „Listu do artystów” Jana Pawła II. Formuła Nowych Epifanii ma charakter interdyscyplinarny i obejmuje prezentację przedstawień teatralnych, widowisk muzycznych w przestrzeniach sakralnych, wystaw, pokazów filmowych poruszających w nowoczesny sposób tematykę religijną i teologiczną oraz towarzyszących im spotkań dyskusyjnych, prowokujących do duchowej refleksji oraz odnawiających dialog religii ze sztuką.
Wybrane wydarzenia z programu:
Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję
Teatralna adaptacja głośnej książki Mateusza Pakuły to nie tylko osobista opowieść o procesie umierania jego ojca, który chorował na raka trzustki, ale także historia bezradności i wściekłości na instytucje państwa, ochronę zdrowia i Kościół, które zadają chorym dodatkowe cierpienia. „Współumieranie”, o którym napisał Mateusz Pakuła, nie jest jednostkowym doświadczeniem. Z bezradnością, wściekłością i gniewem mierzą się tysiące ludzi w całej Polsce, którzy nie mogą decydować o własnym losie, a ich bliskim ogranicza się prawa. Spektakl poddaje pod refleksję temat eutanazji w chwilach przekraczania granic cierpienia. Ale myli się ten, kto myśli, że zobaczy na scenie smutną opowieść, bo w spektaklu nie zabraknie groteski i komizmu.
reż. Mateusz Pakuła
7 marca, Ursynowskie Centrum Kultury „Alternatywy”
Ptaki ciernistych krzewów. Rzecz o miłości w Kościele
Spektakl bierze z powieści Colleen McCullough tylko tytuł i temat: miłość w Kościele. Nie opowiada dobrze znanej filmowej historii, ale sięga po historie miłosne z tu i teraz. Scenariusz przedstawienia powstał na podstawie rozmów z osobami duchownymi, ich wyznań i innych materiałów dokumentalnych. Na scenie zobaczymy jednak miłosną fantazję przetworzoną przez wyobraźnię osób tworzących spektakl. Akcja osadzona jest w niedalekiej przyszłości roku 2033. Dokładnie dwa tysiące lat po śmierci Chrystusa i jego zmartwychwstaniu. To spektakl o wielkiej potrzebie wolności, bliskości i zmiany. O wychodzeniu z układów, w których tkwiliśmy od bardzo dawna. O procesie odzyskiwania swojego głosu i swojego widzenia. To czuły, zbiorowy proces wzmacniania i dojrzewania – zaproszenie do rozmowy.
reż. Jędrzej Piaskowski, dramaturgia Hubert Sulima
29 lutego i 1 marca, Teatr Powszechny
Piosenki zmieszane
W koncercie „Piosenki zmieszane” usłyszymy utwory Adama Struga do wierszy Mickiewicza, Zachariasiewicza, Leśmiana, Tuwima, Lechonia, Grochowiaka i Rymkiewicza. Tematem przewodnim jest konfuzja – religijna, egzystencjalna, miłosna i śmiertelna.
21 lutego, Kościół Ewangelicko-Reformowany, al. Solidarności 74
Jak przedziwne Twe Imię
Na program koncertu zespołu Dziczka składają się pieśni o religijnym charakterze, zaczerpnięte z nagrań autentycznych wykonawców z obszaru Ukrainy Wschodniej, Polesia, a także Północnego Podlasia (częściowo w granicach współczesnej Polski), ponadto utwory znalezione w źródłach drukowanych, a także nabożne kantyki św. Dymitra z Rostowa – największego klasyka ukraińskiej literatury religijnej końca XVII i początku XVIII wieku.
22 marca, Kościół Ewangelicko-Reformowany, al. Solidarności 74
Lęk
Film nominowanego do Oscara Sławomira Fabickiego opowiada o miłości i wolności wyboru. Małgorzata (Magdalena Cielecka) kontroluje każdy aspekt swojego życia. Mocno stąpa po ziemi, jest zdecydowana i świetnie zorganizowana. Wszystko poświęciła karierze. Młodsza siostra Łucja (Marta Nieradkiewicz) jest jej przeciwieństwem – spontaniczna, wiecznie poszukująca, czasem zagubiona. Spełnia się jako matka. Małgorzata jest nieuleczalnie chora, a Łucja ma ją zawieźć do renomowanej kliniki w Szwajcarii. Każda z nich inaczej widzi cel tej podróży. Dla Małgorzaty ma to być ostatnia droga, chce odejść na własnych warunkach. Z kolei Łucja wierzy, że przekona siostrę do zmiany decyzji i podjęcia walki o życie. Przed nimi czas kłótni, płaczu i śmiechu.
reż. Sławomir Fabicki
6 marca, Centrum Myśli Jana Pawła II, ul. Foksal 11
Więcej na: noweepifanie.pl
Organizatorem Festiwalu Nowe Epifanie jest Centrum Myśli Jana Pawła II, instytucja kultury m.st. Warszawy. Festiwal dofinansowano ze środków m.st. Warszawy.
Opracował Michał Sowiński