Jako reprezentant pokolenia III RP nie mogę się zgodzić ani z zaprezentowanym przez Jana Sowę obrazem dyskretnie znudzonej burżuazji, ani - co bolesne - proponowaną przez prof. Krzysztofa Kosełę wizją rocznika zaangażowanego społecznie. Prawda tkwi pośrodku. Być może głos "z wewnątrz" przysłuży się choć w drobnym stopniu tej dyskusji.

Ludzki umysł rozmiłowany jest w narracyjności i historycyzmie. Lubi kontrastowe zestawienia czerni i bieli. Lubi odwoływać się do złotego wieku i wierzyć w bliżej nieokreślony rozwój albo - przeciwnie - w upadek moralnych standardów. Wszelkie stereotypy są ze swej natury krzywdzące, ale przynajmniej część z nich zawiera ziarno prawdy. Rodzą się wszak z uogólnień, prób łatwego zaszufladkowania zastanej rzeczywistości. Już Arystoteles pisał, że starzy ludzie są mądrzy, lecz zgorzkniali, a młodzi - głupi i porywczy, za to pełni...