Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
Świętując Zmartwychwstanie Pana, spoglądamy w przeszłość. Dość dokładnie da się wyliczyć, kiedy miały miejsce wydarzenia, jakie wspominamy podczas Triduum Paschalnego. Historycy podają ostrożnie okres między 30 a 33 rokiem naszej ery, 14-15 Nisan według kalendarza żydowskiego. Pojawiające się raz po raz hipotezy, że fakt zmartwychwstania został wymyślony przez uczniów Jezusa mają tylko jedną podstawę: niemożność uznania, że taki fakt mógł zaistnieć. Gdyż od strony zarówno ilości świadectw, a więc opisów spotkań z Jezusem i opisów pustego grobu, jak i historycznych skutków - rozwoju Kościoła, zmartwychwstanie Jezusa jest faktem historycznym o wiele mocniej poświadczonym niż wiele innych wydarzeń, które są powszechnie uznawane jako część historii świata. Inaczej mówiąc: żadne wyjaśnienie rozwoju wydarzeń, które nie uwzględniazmartwychwstania Jezusa, nie jest ani przekonujące ani racjonalne.
A jednak, choć historyczność zmartwychwstania Jezusa jest bardzo istotna, bo wiemy, że nie odnosimy się do mitu, opowieści niesprawdzalnej, ale do konkretnych wydarzeń, w poranek wielkanocny o wiele ważniejsze jest spojrzenie przed siebie. Oto Jezus odszedł do Domu Ojca i czeka tam na nas. Pięknie to oczekiwanie przedstawił Orygenes, komentuj ąc słowa Jezusa z Ostatniej Wieczerzy: „Odtąd nie będę już pił z tego owocu winnego krzewu aż do owego dnia, kiedy pić go będę z wami nowy, w królestwie Ojca mojego”. Pisze on: „Zbawiciel mój wciąż jeszcze opłakuje moje grzechy. Zbawiciel mój nie może się radować, dopóki ja trwam w niegodziwości. Dlaczego nie może? Dlatego, że jest On u Ojca rzecznikiem w sprawie naszych grzechów. Jakże więc ten, który jest rzecznikiem naszych grzechów, może pić wino radości, gdy ja go zasmucam moimi grzechami. Jakże ten, który przystępuje do ołtarza, aby złożyć ofiarę przebłagalną za mnie, grzesznika, może się radować, skoro smutek wynikający z grzechów moich wciąż jeszcze do Niego dociera. Jak długo my nie postępujemy tak, że nie możemy wznieść się do królestwa, tak długo On nie może sam pić wina, które obiecał pić z nami. Tak długo smuci się, jak długo my trwamy w błędzie”.
Wielki Post był czasem szczególnym - pokuty i nawrócenia. Poranek Zmartwychwstania jest czasem radości. Niech będzie zapowiedzią tej radości, na którą oczekuje Jezus w Domu Ojca, radości wyzwolenia z wszelkiego grzechu.
Ks. Jan Słomka
„Ujrzał i uwierzył”
My już tacy jesteśmy. Nam nie wystarczy oczywistość prawdy. Nam nie wystarczy jasność, jaką ona nam daje. Nie przekonuje nas jej prostota. My musimy mieć jeszcze odsunięty kamień, pusty grób, na dodatek jeszcze jednego anioła czy dwóch. Dopiero to jest argumentem, aby uwierzyć, że to, co Jezus głosił, jest prawdą.
KS. M.M.
CZYTANIA LITURGICZNE (20-27 IV)
NIEDZIELA ZMARTWYCHWSTANIA PAŃSKIEGO: Dz 10, 34a. 37-43; Ps 118; Kol 3, 1-4; J 20, 1-9.
PONIEDZIAŁEK WIELKANOCNY: Dz 2, 14. 22-33; Ps 16; Mt 28, 8-15;
WTOREK: Dz 2, 36-41; Ps 33; J 20, 11-18; ŚRODA: Dz 3, 1-10; Ps 105; Łk 24, 13-35;
CZWARTEK: Dz 3, 11-26; Ps 8; Łk 24, 35-48;
PIĄTEK: Dz 4, 1-12; Ps 118; J 21, 1-14;
SOBOTA: Dz 4, 13-21; Ps 118; Mk 16, 9-15;
NIEDZIELA BOŻEGO MIŁOSIERDZIA: Dz 4, 32-35; Ps 118; 1 J 5, 1-6; J 20, 19-31.
