Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
Postawa surowości może być wynikiem resentymentu wobec niedostępnego uczucia miłosierdzia. Albo być efektem mozolnie budowanej prawości. Doskonałość, prawdziwa lub pozorna, może sprawić, że nie dostrzega się własnych grzechów, tego, jak bardzo sami potrzebujemy miłosierdzia; może ostatecznie zamknąć oczy na Boga.
Abraham Joshua Heschel, opisując fenomen proroctwa, stwierdza, że istota profetyzmu nie wyraża się w przepowiadaniu przyszłości, ale w wejrzeniu w pathos Boga. Bóg nie jest nieporuszonym sędzią. Ma serce, odczuwa, wybucha gniewem, ale też lituje się, boleje, nie jest nieporuszonym w swej doskonałości absolutem, ale współczującym, łaskawym oraz miłosiernym Bogiem i Ojcem. To właśnie znaczy, że jest doskonały – Święty (zob. Oz 11, 7-9). Jego imieniem jest miłosierdzie. Wejrzenie w pathos nie jest wyłącznym przywilejem proroków, jest dostępne przez wiarę i modlitwę każdemu. Współodczuwanie z Bogiem wyraża się ostatecznie w wolności czynienia miłosierdzia tak, jak Bóg je czyni. Trzeba dać się ponieść Bogu. ©
