Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
W Wigilię tuż po zmierzchu, zgodnie ze zwyczajem zainicjowanym przez Jana Pawła II, w oknie Pałacu Apostolskiego zapalono świecę pokoju. Gdy na chwilę zgaszono światło w papieskich apartamentach, Benedykt XVI pobłogosławił nią zgromadzonych na Placu św. Piotra.
O północy w Bazylice rozpoczęła się Pasterka. Papież wygłosił homilię: “Bóg stał się jednym z nas, abyśmy mogli być z Nim, upodobnić się do Niego. Jako znak swój wybrał Dziecię w żłobie: On jest taki.
W ten sposób uczymy się Go poznawać.
I w każdym dziecku błyszczy coś z promienia owego dzisiaj, z bliskości Boga, którą mamy miłować i której powinniśmy się podporządkować - w każdym dziecku, także w tym, które się jeszcze nie narodziło" - podkreślił Benedykt XVI. Oś kazania stanowiły rozważania o światłości: “Światło oznacza przede wszystkim poznanie, oznacza prawdę w przeciwieństwie do mroku kłamstwa i niewiedzy. Tak więc światło pozwala nam żyć, wskazuje nam drogę". Poza tym “światło, ponieważ daje ciepło, oznacza również miłość". Analizując życie świętych, począwszy od Pawła i Augustyna po Franciszka i Dominika, od Franciszka Ksawerego i Teresy z ávila po Matkę Teresę z Kalkuty, dostrzegamy “prąd dobroci, tę drogę światła, która wciąż na nowo zapala się od tajemnicy betlejemskiej, od tego Boga, który stał się Dziecięciem".
Papież apelował: “Pozwólmy, aby ten wewnętrzny blask udzielał się nam, aby rozpalał w naszym sercu płomyk dobroci Boga; nieśmy wszyscy przez naszą miłość światło na świat!". Zaznaczył, że “w tę noc, gdy spoglądamy ku Betlejem, chcemy także modlić się w sposób szczególny za to miejsce narodzenia naszego Odkupiciela i za ludzi, którzy tam żyją i cierpią. Chcemy modlić się o pokój w Ziemi Świętej: Spójrz, Panie, na ten zakątek ziemi, który jako Twoja ojczyzna jest Ci tak drogi! Spraw, by rozbłysło tam Twoje światło! Spraw, by przyszedł tam pokój!".
Chrystus obdarza człowieka pokojem, abyśmy “nieśli światło w głębi serca i przekazywali je innym; abyśmy stali się czyniącymi pokój i przyczyniali się w ten sposób do pokoju na świecie. Dlatego prosimy: Panie, spełnij swą obietnicę! Spraw, aby tam, gdzie panuje niezgoda, narodził się pokój! Spraw, aby nastała miłość tam, gdzie króluje nienawiść! Spraw, aby wstało światło tam, gdzie panują ciemności! Spraw, byśmy stali się nosicielami Twego pokoju! Amen" - tymi słowami Benedykt XVI zakończył homilię. Po Mszy podszedł do stojących wzdłuż nawy, ściskał ręce, rozmawiał i błogosławił dzieci.
W południe następnego dnia, mimo deszczu, na Placu św. Piotra zgromadziło się 50 tys. wiernych. Papież wygłosił orędzie, udzielił błogosławieństwa “Urbi et Orbi", połączonego z odpustem zupełnym, i złożył życzenia w 32 językach. Po polsku powiedział: “Błogosławionych świąt Bożego Narodzenia! Pokój Chrystusa niech panuje w waszych sercach, w rodzinach i w całym Narodzie polskim".
W orędziu Papież mówił o nowo Narodzonym: “Niech ludzkość naszych czasów nie waha się wpuścić Go do swych domów, do miast, narodów i do każdego zakątka ziemi!". Benedykt XVI przyznał, że w “tysiącleciu, które niedawno się zakończyło, a zwłaszcza w ostatnich stuleciach, dokonano wielkiego postępu w dziedzinie techniki i nauki; rozległe są zasoby materialne, które mamy dzisiaj do dyspozycji. Człowiekowi ery technologii grozi jednak, że stanie się ofiarą osiągnięć swego rozumu i następstw swych zdolności operacyjnych, jeśli zdąża ku zanikowi ducha, ku pustce serca. Dlatego ważne jest, aby otworzył swój umysł i swoje serce na Narodzenie Chrystusa, wydarzenie zbawienia zdolne przywrócić nową nadzieję istnieniu każdej istoty ludzkiej".
Za św. Augustynem Papież powtórzył: “Zbudź się człowieku, bo dla ciebie Bóg stał się człowiekiem". I wezwał: “Zbudź się człowieku trzeciego tysiąclecia! W Boże Narodzenie Wszechmocny stał się dzieckiem i prosi o pomoc i opiekę. Jego sposób bycia Bogiem poddaje krytyce nasz sposób bycia człowiekiem; Jego pukanie do naszych drzwi domaga się odpowiedzi na pytanie o naszą wolność i zrewidowania naszego stosunku do życia i naszego pojmowania życia. Współczesny wiek jest często przedstawiany jako przebudzenie ze snu rozumu, jako wyjście ludzkości ku światłu, które miałoby przezierać z okresu ciemności. Jednakże bez Chrystusa światło rozumu nie wystarczy, by oświecić człowieka i świat".
Drugi zawarty w orędziu apel dotyczył pokoju: “Współczesny człowieku, dojrzały, ale często słaby w myśleniu i w woli, pozwól wziąć się za rękę Dziecięciu z Betlejem; nie bój się, zaufaj Mu! Ożywcza moc Jego światła zachęca cię do wysiłku na rzecz tworzenia nowego porządku światowego, opartego na sprawiedliwych stosunkach etycznych i gospodarczych". Tylko zjednoczona w sprawiedliwości ludzkość “zdoła stawić czoło wielu niepokojącym problemom naszych czasów: od zagrożenia terroryzmem do stanu upokarzającego ubóstwa, w jakim żyją miliony ludzi, od rozprzestrzeniania broni po pandemie i niszczenie środowiska naturalnego".
Benedykt XVI wspomniał także o regionach, gdzie wciąż brak pokoju i pojednania: o Darfurze i Środkowej Afryce, Ameryce Łacińskiej, Ziemi Świętej, Iraku, Libanie i Półwyspie Koreańskim.
W dążeniu do światowego pokoju ludzkość nie pozostała samotna: “W Noc Betlejemską Zbawiciel stał się jednym z nas, aby stać się naszym towarzyszem na zdradliwych drogach historii. Podejmijmy dłoń, którą do nas wyciąga: jest to dłoń, która niczego nie chce nam odebrać, lecz tylko dawać".
