Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
Problem takich księży jest stary jak celibat. Wskazówki praktyczne, jak z nimi postępować, istniały od wieków, choć uznawano je za temat tabu. O istnieniu wytycznych poinformował niedawno Vincent Doyle, założyciel stowarzyszenia zrzeszającego dzieci księży. Kard. Stella wyjaśnia, że nowe przepisy nie powstały dwa lata temu i nie są dokumentem tajnym, tylko wewnętrznym i roboczym. Jeszcze za pontyfikatu Benedykta XVI kongregacja wniosła o zmianę prawa. Wcześniej ksiądz, który ze względu na dziecko prosił o dyspensę od celibatu i odejście z kapłaństwa, musiał czekać na decyzję wiele lat, najczęściej do ukończenia 40. roku życia. Utrudniało mu to podjęcie obowiązków ojcowskich i wsparcie matki oraz dziecka w czasie, gdy najbardziej potrzebują jego pomocy.
Wytyczne nie tylko wprowadzają „szybką ścieżkę” przejścia do stanu świeckiego, ale umożliwiają też biskupowi wystąpienie o dyspensę dla księdza nawet wtedy, gdy on sam tego nie zamierza robić. Zdarza się, że księża nie chcą rezygnować z kapłaństwa, twierdząc, że „ustał związek emocjonalny z kobietą”. Kard. Stella podkreśla, że jedynie w wyjątkowych sytuacjach można się na to zgodzić (np. kobieta jest w związku z innym mężczyzną, który uznaje dziecko za własne). To novum, bo wcześniej uważano, że kobiecie z dzieckiem wystarczy zabezpieczyć byt materialny (tworzono diecezjalne czy zakonne fundusze alimentacyjne), a księdza przenieść w inne miejsce i dać szansę powrotu na prawowierną drogę. Nowe jest też podejście do tematu: dzieci księży traktowane są jako dar życia i owoc miłości, a nie grzechu. ©℗
