Myślę inaczej niż pan Wacław Reczek, autor listu ("TP" nr 9/06) - moim zdaniem, powinniśmy poznać nazwiska tajnych współpracowników aparatu inwigilacji społeczeństwa w czasach PRL. Analizy i syntezy dziejów komunizmu są potrzebne, ale bez konkretnych danych (ludzie, fakty) nikogo nie poruszą, nikt nie weźmie ich do siebie, a zwłaszcza ich negatywni bohaterowie. Dowodów na to jest wiele, choćby apel o pojednanie, jaki przedstawiło środowisko rodzin górników zabitych w kopalni "Wujek" w 1981 r., który nie doczekał się odpowiedzi adresatów. Dopiero indywidualne ujawnienie ma jakiś sens, prowadzi do głębszych refleksji nad tym, jakie szkody poczynił komunizm, także w sferze moralnej. Przecież tajni współpracownicy komunistycznych organów bezpieczeństwa wyrządzili innym wiele zła. Dlaczego nadal skrywać to pod korcem? Co też ważne, to sprawa między pokrzywdzonymi i krzywdzicielami - to oni przede wszystkim mają sobie coś do powiedzenia i nie wyręczajmy ich w tym. Jeśli mają taką potrzebę, pozwólmy im to zrobić w ramach obowiązującego prawa i według własnego sumienia.