Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
Smutno, że elity znów muszą zabiegać o załatwienie tak oczywistej, wewnątrzkościelnej sprawy. Smutno, że zaniechania ze strony osób i urzędów w Kościele umożliwiają występowanie zjawisk sprzecznych z przepisami kościelnymi i nauczaniem Jana Pawła II (dotyczy to nie tylko tej księgarni, ale też, np. “sprawy poznańskiej" czy “toruńskiej"). Ciekawe, czy lokalizacja kontrowersyjnej księgarni uzyskała aprobatę parafian? Zapewne nie, bo tylko niektórzy proboszczowie liczą się z ich opinią i tylko niektóre parafie posiadają rady, których zadania i potrzeba istnienia wynikają z przepisów kościelnych. Tu także widać zaniechania.
A jeśli rady nie ma, co pozostaje parafianom? Pisanie listów, na które kuria może nie odpowiedzieć? Tak było w moim przypadku, gdy rok temu prosiłem o informację, jak zakończyła się sprawa krzywdy, którą dostojnik kościelny wyrządził wypowiedzią telewizyjną dwojgu znanym publicystom katolickim: Halinie Bortnowskiej i Jarosławowi Gowinowi (pisał o tym “TP" nr 34/02). Osobiste interwencje też nic nie dają, jak wskazuje przypadek odważnej dziewczyny, interweniującej w sprawie księgarni “Antyk": proboszcz i kolejni jego zwierzchnicy, do których się zwracała, zachowali się niegodnie. Jak widać kanały informacyjne z dołu do góry są niedrożne, a na podstawie podanych przykładów można sądzić, że są wręcz blokowane.
Może list otwarty, ze względu na jego autorów, wywoła w końcu właściwą reakcję? Nie można przecież w każdej sprawie czekać na interwencję Papieża.
TOMASZ MAŃKOWSKI (Warszawa)
