Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
Znaleziska pokazują, że stworzenia te miały nie tylko łuski na goleniach i ogonie oraz krótką szczecinę na głowie i grzbiecie, ale także pióra na ramionach i nogach. Dinozaury z piórami – wbrew temu, co pamiętamy z „Parku Jurajskiego” – to nie nowość. Dotąd poznano ponad 30 opierzonych gatunków, a parę lat temu odkryto metodę identyfikacji kolorów upierzenia (zob. „TP” 11/2012). Wszystkie dotychczas odkryte pierzaste dinozaury były mięsożernymi przedstawicielami rzędu gadziomiednicznych, podrzędu terapoda, do których zaliczają się przodkowie dzisiejszych ptaków. Pióra więc w ich przypadku nie były zaskoczeniem. Jednak K. zabaikalicus to mały roślinożerca, przedstawiciel drugiego z rzędów dinozaurów – ptasiomiednicznych (do nich należą też m.in. słynny triceratops czy stegozaur). Zdaniem badaczy znalezisko potwierdza, że upierzenie było wśród dinozaurów powszechne – nawet wśród tych najwcześniejszych, sprzed ponad 220 mln lat. Najpierw służyło np. do celów godowych i jako ocieplenie, dopiero później niektórym gatunkom pomogło w przystosowaniu do lotu. Inne zaś, te większe, mogły je utracić. Zdaniem kierującego wykopaliskami dr. Pascala Godefroita odkrycie rozstrzyga, że wszystkie dinozaury miały pióra albo przynajmniej były do tego przystosowane.
Źródła: bris.ac.uk, sciencemag.org, newscientist.com
