Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
Zamieszczone kilka tygodni temu w „Tygodniku” materiały, w których przedstawiono zagadnienia związane ze starością, są ważne i potrzebne. W artykule „Nadciśnienie” Przemysław Wilczyński z wyczuciem próbuje wniknąć w świat seniorów. Z kolei felieton Anny Dziewit-Meller „Sto lat” można potraktować jako glossę do wyżej wspomnianego materiału. Pragnę dorzucić trzy grosze.
Moją uwagę zwrócił fragment wypowiedzi socjologa prof. Piotra Szukalskiego: „Część młodych ludzi po prostu nie zna dobrze żadnych seniorów poza swoimi dziadkami, dlatego operują stereotypami”. Kluczowe słowo: żadnych. Moim zdaniem ci młodzi ludzie znają bardzo dobrze przynajmniej jedną osobę w wieku senioralnym. Seniorami w tym przypadku są oni sami, tylko czterdzieści lat później. Ci młodzi ludzie powinni sobie to wyobrazić. Potrzebna bywa odwaga, aby rozważnie spojrzeć w przyszłość. Powinniśmy w ramach przeróżnych zajęć kształtować „wyobraźnię gerontologiczną”.
Przywołam zdarzenie z prowadzonych przeze mnie zajęć. Otóż przed kilkoma miesiącami poprosiłem moich seminarzystów, aby wyobrazili sobie chwilę, kiedy ukończą czterdziesty rok życia. I niech w tej wyimaginowanej sytuacji odpowiedzą na pytanie, czy przez te czterdzieści lat budowali mosty, czy też ścianę, która izoluje ich od otaczającej rzeczywistości? Kanwą tego pomysłu była czterdziesta rocznica rozpoczęcia sprzedaży albumu „The Wall” Pink Floyd. Słuchacze przyznali, że mają znaczny kłopot w wyobrażeniu siebie za osiemnaście czy siedemnaście lat.
Teraz nadarza się bardzo dobra okazja, by to zadanie domowe odrobić. Otóż zamiast w ramach zajęć online pakować do kanałów komunikacyjnych kolejne i kolejne informacje, poprośmy studentów, by stanęli przed lustrem i zobaczyli się w wieku powyżej sześćdziesięciu lat. Kim wówczas będą, z kim będą mogli porozmawiać, kto do nich zadzwoni, jaki będzie stan ich zdrowia. Trzeba uświadomić młodym ludziom istotną przesłankę – ich starość zaczyna się dzisiaj. To, kim będą za czterdzieści lat, zależy od tego, kim pragną być teraz.
Czy tego chcemy, czy nie, nasze drogi prowadzą do starości. Jednak sami możemy je kształtować. Nadszedł niechciany, ale dobry czas na myślenie.
Autorzy opublikowanych listów dostaną od nas notes TUROWICZ na 75-lecie.
