To nie jest łatwa książka: zamiast spójnej narracji - oderwane sceny, obrazy, gąszcz myśli. Sama struktura powieści odzwierciedla wewnętrzny chaos narratorki, którą dręczą lęki i niemożliwość miłości. Wydana po raz pierwszy w 1971 r. "Malina" jest pierwszym i jedynym ogłoszonym za życia Ingeborg Bachmann ogniwem powieściowego cyklu "Todesarten" ("Rodzaje śmierci"), z którym autorka zmagała się przez ponad dziesięć lat. Wydaną po raz pierwszy po polsku w 1975 r. w przekładzie Sławomira Błauta powieść wznawia a5, które kilka miesięcy temu opublikowało "Czas serca", korespondencję austriackiej pisarki z poetą Paulem Celanem. Dobrze, że te dwie publikacje pojawiają się razem - związek Bachmann z Celanem długo pozostawał nieznanym kontekstem dla wzbudzającej żywe kontrowersje "Maliny", którą autorka określała jako wyimaginowaną, duchową autobiografię.

Książka jest...