Od kilkunastu dni było wiadomo, że nie ma ratunku, że tylko cud... Przyjaciele modlili się o cud, ale cud nie nastąpił i Staszek odszedł. Jak zwykle w takich chwilach pytamy, kim naprawdę był?

"Moi koledzy i przełożeni spodziewali się, że zostanę profesorem filozofii. Zawiodłem ich. Jestem tylko kapelanem w prowadzonym przez siostry felicjanki zakładzie opiekuńczo-leczniczym (...) siedemdziesiąt pięć starych, schorowanych pań. Spotkanie z nimi to dla mnie wielka łaska Boża - medytacja o wielkości człowieka, o życiu i śmierci, o człowieku i Bogu" - napisał w ostatnim rozdziale książki "Czarne jest czarne". W przypisie uzupełnił: "Już nim nie jestem, ku mojemu wielkiemu smutkowi, z woli przełożonych pełnię funkcje duszpasterza pomocniczego przy bazylice Najświętszego Serca Pana Jezusa (...) od czasu do czasu jednak zdobywam się na »święte nieposłuszeństwo« i...