- popularny portal, odpowiednik polskiego “Onet.pl", z mnóstwem usług, łączników (tzw. linków) i wyszukiwarką. Podobny charakter ma

- “oficjalny" portal niemiecki, odpowiednik “Polska.pl", z bardzo bogatym zbiorem łączników niemal na każdy temat.

- oficjalna strona Bundestagu, izby niższej niemieckiego parlamentu, z bezpłatnym archiwum i łącznikami.

- strona rządu Niemiec, z informacjami oraz zbiorami łączników do instytucji państwowych i publicznych.

- strona Bundeszentrale für politische Bildung, instytucji zajmującej się edukacją obywatelską; tematyczne dossier i zbiory łączników na rozmaite tematy.

i - to oficjalne strony naczelnych instytucji kościelnych Niemiec: katolickiego Episkopatu oraz Rady Kościołów Ewangelickich; prócz informacji zawierają zbiory “kościelnych" łączników. Podobny charakter informacyjny ma , czyli strona miesięcznika “Herder Korrespondenz", wydawanego wspólnie przez katolików i ewangelików w wydawnictwie Herder Verlag (to odpowiednik polskiego “Znaku" czy “Więzi").

oraz - strony publicznych (właściwie: państwowych) rozgłośni radiowych “Deutsche Welle" i “Deutschlandradio", bogate pod względem informacyjnym (m.in. codzienne przeglądy prasy niemieckiej i sporadycznie zagranicznej).

- oficjalna strona niemieckich sił zbrojnych, zawiera dużo materiałów o polityce bezpieczeństwa Republiki Federalnej i stosowne archiwum.

- strona, a właściwie portal konserwatywnego dziennika “Frankfurter Allgemeine Zeitung", który prócz bogatego serwisu informacyjnego (aktualności, dossier tematyczne, zbiory łączników, nowości i recenzje książkowe, a także oferty wydawnicze wszystkich poważnych niemieckich wydawnictw!) oferuje także sporo rozmaitych usług, częściowo odpłatnych; część strony jest po angielsku.

- strona szwajcarskiego dziennika “Neue Zürcher Zeitung", najlepszej niemieckojęzycznej gazety na świecie. Strona bogata pod względem informacyjnym; dziennik ten - udostępniający bezpłatnie tylko część materiałów publikowanych w wydaniu papierowym - posiada w Niemczech aż tuzin korespondentów i współpracowników. Dział międzynarodowy publikuje korespondencje na poziomie, jakiego nie osiagnęła żadna z polskich gazet.

- strona tygodnika “Der Spiegel", choć “Spiegel Online" to nie tylko, a nawet nie przede wszystkim wydanie internetowe tego popularnego magazynu politycznego, lecz także prowadzony na zasadzie komercyjnej bulwarówki, rozbudowany portal informacyjno-dyskusyjny, oferujący najpopularniejszy w Niemczech dziennik internetowy. Minusem jest pomieszanie informacji z komentarzem.

Inna ważniejsza prasa w internecie to: - strona prawicowego dziennika “Die Welt", który jako jedno z niewielu mediów oferuje za darmo całe archiwum prasowe od 1995 r. - strona liberalnego dziennika “Südddeutsche Zeitung". - strona liberalno-lewicowego dziennika “Frankfurter Rundschau". - strona lewackiego dziennika “Die Tageszeitung" (po części bezpłatne archiwum). - strona czołowego dziennika gospodarczego “Handelsblatt". - strona uruchomionego niedawno “Financial Times Deutschland", konkurującego z “Handelsblattem".

- strona liberalno-lewicowego tygodnika “Die Zeit", czołowego pisma inteligencji, ostatnio rozbudowująca ofertę, nakierowaną na intelektualistów.

- strona tygodnika “Junge Freiheit", który nie zasługiwałby na uwagę (gazeta ta ma obecnie ledwie kilka tysięcy egzemplarzy nakładu), gdyby nie to, że jest to główny portal środowisk polityczno-intelektualnych między chadecją (CDU/CSU) a skrajną prawicą. Ma bezpłatne archiwum i księgarnię oraz bazę danych różnych środowisk i organizacji prawicowych wraz z łącznikami do ich stron; wszystko za darmo.

- strona, a właściwie osobny portal bulwarówki “Bild Zeitung", największej gazety Niemiec (5 mln. egzemplarzy nakładu dziennie); portal ten ma charakter komercyjno-rozrywkowy, oferuje rozmaite usługi: od oferty biur turystycznych i wszelkich zakupów online po takie, o których na łamach “TP" pisać nie wypada.

- niezwykle przydatna dla wszystkich osób zajmujących się Niemcami przeglądarka prasowa: po wpisaniu słów-kluczy (np. “Erika UND Steinbach") przeglądarka sama wyszukuje teksty w wydaniach internetowych niemal wszystkich dzienników z Niemiec, Austrii i Szwajcarii, także z prowincji, dzięki czemu można śledzić faktyczne przemyślenia pani przewodniczącej Związku Wypędzonych na temat Polski, które wygłasza, powiedzmy, do koła wysiedleńców z małego miasteczka w Bawarii.

- najlepszy niemiecki portal prowadzony przez historyków dla historyków, pozwala śledzić niemieckie publikacje i dyskusje historyczne; przeglądarka - która ma podstrony po angielsku i francusku - oferuje codzienny przegląd publikacji historycznych w prasie (także nie-niemieckiej), a także np. tematyczną bazę danych z publikacjami aktualnymi i archiwalnymi oraz bogaty zbiór linków dla historyków. Natomiast inny dobry portal historyczny www.damals.de ukierunkowany jest mniej na historię najnowszą, a bardziej na śledzenie badań i odkryć naukowych.

Księgarni internetowych w Niemczech jest bez liku, i większość z nich dostarcza zakupiony towar za darmo (na terenie Niemiec). Problemem dla obywatela Polski może być - zanim Polska znajdzie się w Unii - zrobienie w nich zakupów, niemniej oto kilka adresów: , , , ,

- strona Niemieckiego Instytutu Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa, instytucji powstałej niedawno po zreformowaniu rządowych ośrodków eksperckich w Niemczech, mającej charakter “białego wywiadu" i doradzającej głównym organom władzy. Na stronie prezentowane są analizy politologiczne, a także baza linków do podobnych instytucji w innych krajach (część strony po angielsku).

- niemieckojęzyczna wersja portalu www.memri.org ze Stanów Zjednoczonych, prowadzonego przez MEMRI, Instytut Badań nad Bliskim i Środkowym Wschodem: instytucję, której celem jest przełamanie bariery językowej między Zachodem a światem arabskim. Strona ta oferuje tematyczne analizy o krajach Bliskiego i Środkowego Wschodu, a także przeglądy prasy i omówienia publikacji arabskojęzycznych. Ostatnio instytut MEMRI otworzył swoje biuro w Bagdadzie i oferuje np. (niedostępne chyba gdzie indziej) regularne przeglądy publikacji w nowych mediach irackich.

- strona przydatna zwłaszcza dla dziennikarzy pracujących w Niemczech, którzy szukają internetowych, niemieckojęzycznych narzędzi pracy (np. spisy archiwów, portali tematycznych, książki telefoniczne i mailowe itd.).

Oprac. Wojciech Pięciak