---ramka 332749|prawo|1---Zanim uczyniłem ten krok, byłem człowiekiem, dla którego wolność znaczyła wiele. Nie tylko knułem przeciwko komunie, ale nawet nie piłem kawy, bo widziałem, że moi rodzice nie potrafią się bez niej obyć. Nie wyobrażałem sobie, bym mógł bez oporów przyjąć ograniczenia, które niesie życie zakonne. Jednak decyzja wstąpienia, poddania się klasztornej regule, obdarowała mnie poczuciem wolności, którego nie zaznałem nigdy wcześniej.

To oczywisty paradoks. Wydaje się, że człowiek staje się tym bardziej wolny, im mniej jest zależny. Tymczasem chrześcijanin ma w sobie tym więcej wolności, im bardziej poddany jest Chrystusowi. Jeśli dziwią Cię te stwierdzenia, przypatrz się sytuacji, którą opisał Łukasz. Gdy Chrystusa z uczniami nie wpuszczono do samarytańskiego miasteczka, Jakub i Jan chcieli spuścić na nie ogień. Okazało się, jak bardzo...