“Rzeczpospolita" pisząc o tej sprawie, zamieściła też komentarz socjologa tłumaczącego podobną postawę znacznym zniechęceniem publiczności do całej klasy politycznej. No, ale taki wybór oznaczałby właśnie całkowite utrwalenie obecnych obyczajów politycznych. Niezależnie od tego, czy Aleksander K. pozostałby w domu rodzinnym, czy przyjął poważną posadę zagranicą, żona korzystałaby z jego doświadczeń. Najistotniejsze z nich polegają na zachowaniu ścisłych związków z formacją, z której się wywodzi, a dokładniej ze swoją grupą rówieśniczą w jej obrębie (czyli z pomarcowym naborem do PZPR) przy równoczesnym zaznaczeniu umiarkowanego dystansu wobec niej.

Tak więc prezydentka, niezależnie od tego, kto miałby większość w parlamencie, podpisywałaby pewne ustawy, a inne wetowała. Jedynie styl by się nieco zmienił. Zmiana daty uroczystości imieninowej w pałacu...