Judaizm znajduje jednoznaczną odpowiedź w słowach: „...spowoduje, by został całkowicie wyleczony” (Wj 21, 19). Najsłynniejszy lekarz-rabin, Mojżesz Majmonides, porównuje obowiązek opanowania bólu i choroby do wlania wody w spragnione gardło. Nie pozostawia jednak cienia wątpliwości: wprawdzie lekarz aplikuje kurację, ale leczy sam Bóg: „Jam jest Bogiem, który cię uzdrawia” (Wj 15, 26).

Skoro Bóg nas uzdrawia poprzez lekarza, możemy uznać medyka za „osobę duchowną”. Otrzymuje on zapłatę – podobnie jak rabin – za wkład czasu i wysiłek, gdyż obowiązek religijny jest spełniany za darmo. „Bożemu narzędziu” stawia się wysokie wymagania etyczne, jego działalność zaś sankcjonuje żydowskie prawo.

Tora nie poprzestaje na zezwoleniu na leczenie – ona wręcz zobowiązuje do niego. Niepodjęcie działań przyrównuje do rozlewu krwi, a przecież „nie będziesz stał [bezczynnie] wobec krwi...