Sezon trwa, cały Tinder na nartach, czyli daleko stąd. Butelki szampana chłodzą się w krystalicznej bieli zboczy okolic Chamonix. W goglach roześmianych przyjaciół rozbłyskuje słońce. Aktualizowane na bieżąco zasięgi oblewającego świat wirusa studzą głowy – tu, wysoko, jesteśmy przecież bezpieczni. Najlepszym lekarstwem na zarazę jest nie myśleć o niej, pić tęgo i żyć wesoło, podpowiada autor „Dekamerona”, florentyńczyk Boccaccio, wszystkie swoje pragnienia zaspokajać i śmiać się z tego, co się wokół dzieje.

Randkowa aplikacja Tinder działa jak cudowne spa – replikuje nasze najlepsze wersje. Ale przede wszystkim jest polityczna. Częściej niż nasze ciała demonstruje nasze poglądy i przynależność klasową. Nagość potaniała, odkąd popem i porno sycimy się równolegle i za pomocą tych samych narzędzi. Poddane recyklingowi seriale i programy telewizyjne obrastają fanowskimi...