Wojciech Bonowicz dotknął w swoim artykule najtrudniejszego pytania, które stawia sobie człowiek – pytania o sens cierpienia. Nie ma po ludzku, w planie psychologicznym, odpowiedzi na to pytanie. Bo mówienie, że „cierpienie uszlachetnia”, jest samookłamywaniem. W rzadkich wypadkach może tak być, że prowadzi do pogłębienia refleksji nad życiem i własnym losem. Ale najczęściej umniejsza, degraduje. Człowiek w stanie wielkiego bólu, zwłaszcza fizycznego, gdy rozpada się organizm, nie przeżywa żadnych wzlotów. Mówił o tym przejmująco, z własnego doświadczenia, cytowany przez Bonowicza ks. Tischner.
Myślę, że poza chrześcijaństwem nie ma odpowiedzi na to pytanie. To „zgorszenie Krzyża”, cierpienie i słabość Boga ukrzyżowanego (niepojęte dla wielu, także dla wyznawców innych religii) może przybliżyć zrozumienie prawdy o cierpieniu. Bo misją Chrystusa było przyjęcie (i uświęcenie)...