Parkuję przy rynku. Budka z lodami wabi pastelową słodyczą. Łapiący kawałek cienia stragan ustępuje pod ciężarem wiotczejącej w upale kapusty i kalafiorów. Usadzony na odlanej z brązu ławeczce Paderewski jakby zrywał się po sprawunki, ale ponoć nie o jarzynkę mu chodzi, a o dawny kasyno-klub, który tu zakładał. Południe.

Głos w słuchawce kieruje mnie na drugą stronę ratusza, w popielniczce już trzy zimne pety. Jest robota. Sąsiadująca z kawiarnią biblioteka weszła w posiadanie pokaźnego księgozbioru po zmarłym niedawno tarnowianinie, musimy przejrzeć. Po kwadransie przerzucania wyłożonych na dziedzińcu kartonów myślę o tej scenie „Furtki przy dozorcy”, w której Waldi, jej bohater, znajduje podobny skarb w jednej z piwnic bloku na Azorach. Tytuł książki, z którą ucieka, jest zmyślną puentą historii.

Tarnowianin okazuje się kimś, kto na przełomie lat 70. i 80. nie...