Diecezja na bezrobociu

- Przychodzę do swoich - mówił pierwszy biskup diecezji w Świdnicy Śląskiej przed otrzymaniem sakry, a miejscowe media obszernie zapowiadały, a potem relacjonowały zarówno fakt powstania diecezji, jak i ingres ordynariusza. Utworzono ją z trzynastu dekanatów archidiecezji wrocławskiej oraz dziewięciu dekanatów biskupstwa legnickiego. Oba te Kościoły lokalne do zmian w 1992 r. stanowiły 2,5 milionową archidiecezję na Dolnym Śląsku. Nowoutworzone biskupstwo ma 183 parafie, a wśród 686 tys. wiernych pracuje 346 duszpasterzy. - Większość z nich to moi koledzy albo wychowankowie - wyjaśniał ksiądz biskup-nominat prof. Ignacy Dec, od 12 lat rektor Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu, wcześniej rektor i prefekt w Metropolitalnym Wyższym Seminarium Duchownym.

Jednym z tych wychowanków jest ks. Jan Gargasewicz, proboszcz w Dobromierzu (do 24 lutego, kiedy Stolica Apostolska ogłosiła utworzenie nowych diecezji, bydgoskiej i właśnie świdnickiej, w biskupstwie legnickim). - Bieda daje się nam we znaki, ale my się jej nie dajemy - mówi duszpasterz. - Nie dajemy się, bo liczące 36 osób Stowarzyszenie Rodzin Katolickich zbiera środki m.in. na 40 codziennych “zup z wkładką", co kosztuje 1700-1800 zł miesięcznie. Pieniądze pochodzą głównie od darczyńców, częściowo od wójta, ale on ma na głowie całą gminę - 140 posiłków dziennie. Także młodzi nie poddają się niemocy, wielu z nich uczy się, pracuje w wałbrzyskiej “toyocie", w Świebodzicach, w Świdnicy, nawet studiuje. W pomieszczeniach gospodarczych urządzono 34 miejsca noclegowe, zatrudniono 3 osoby. Zaznaczam, że ludzie ze stowarzyszenia i rady parafialnej sami zbierają pieniądze i sami się rozliczają, w myśl zasady: jasne układy - przyjaźń długa.

- Do was, bezrobotnych, się zwracam: nie traćcie nadziei - mówił m.in. nowy biskup w czasie ingresu. A zapytany potem o ten najbardziej dojmujący problem, uściślał: - Nie jest w naszej mocy mu zapobiec, gdyż sam Kościół pracy nie daje zbyt wiele, ale z pewnością postaramy się współdziałać z miejscowymi władzami w zachęcaniu do tworzenia nowych miejsc zarobkowania oraz otaczać pomocą tych, którzy ich najbardziej potrzebują. Tak się zresztą dzieje: w wielu miejscach kościelna i samorządowa ofiarność, pomoc i dobroczynność uzupełniają się.

***

Katedra świętych Stanisława i Wacława w Świdnicy robi wrażenie. Trudno spotkać tak piękne połączenie gotyckiego gmachu (budowanego w XIV i XV w.) z barokowym wystrojem, jaki nadano świątyni po wojnie trzydziestoletniej, dobudowując doń gmach kolegium (tam po remoncie znajdzie się kuria biskupia). Proboszczem jest ks. prałat Jan Babiński, młodszy kolega biskupa ze studiów w seminarium: - Jedną z pierwszych decyzji biskupich będzie zapewne podzielenie tej parafii, gdyż dzisiaj liczy 27 tys. dusz. To za dużo, by móc skutecznie pracować - tłumaczy. - pięciu wikariuszy i 20 katechetów uczy religii aż w 12 szkołach. Nadto utrzymanie tak dużej i pięknej świątyni nie będzie łatwe, prace konserwatorskie nie są przecież tanie.

“Jest tylko jeden kościół na Śląsku, który zasługuje, aby być kościołem biskupim" - twierdził niemiecki historyk Max Sdralek, którego cytował Hermann Hoffmann w przewodniku po kościele farnym w Świdnicy z 1930 r. Zdanie to powtarzało się w czasie ingresu wielekroć. Mówił o tym także Wojciech Murdzek, prezydent Świdnicy: - Coraz szybciej toczy się historia, w której jako naród i państwo uczestniczymy, ale dla nas, świdniczan, najważniejsze wydarzenie w dziejach miasta ma miejsce dzisiaj, gdy otwiera się nowa karta w jego historii. Ufam, że dzięki bliskiej obecności biskupa będziemy lepiej rozumieć, co znaczy Kościół, staniemy się wrażliwsi na najbardziej potrzebujących, będziemy stawali się coraz lepsi.

25 marca w nowoutworzonej katedrze biskupiej zgromadziło się przy ołtarzu 30 mitr biskupich. Celebrze przewodniczył kard. Henryk Gulbinowicz, przybyli także m.in. abp Józef Kowalczyk (nuncjusz apostolski w Polsce) i nowy przewodniczący Konferencji Episkopatu, abp Józef Michalik.