Przed kilkoma sekundami szedł po falach ku Panu – w zaufaniu Jego słowu, które zdolne jest uczynić wzburzoną wodę twardym gruntem. Ale teraz zakrzepłe jeszcze przed momentem wody rozstąpiły się przed nim, stając się na powrót rozhukanym, śmiercionośnym żywiołem. Wirem, który ciągnie go na dno. Więc krzyczy: „Panie, zbaw mnie!”. A Pan natychmiast wyciąga ku niemu rękę.

Więcej niż rękę – zaraz za nią dosięga ucznia Jezusowe słowo, objaśniające przyczynę dramatu: „Małej wiary, dlaczego zwątpiłeś?”.

To ważne. Śmierć zagroziła Piotrowi nie dlatego, że znalazł się pośrodku rozszalałych fal. Zagroziła mu dlatego, że zwątpił. Jeszcze chwila i by zginął. Zabity nie przez jezioro i burzę, lecz przez zwątpienie obnażające jego „małą wiarę”. Przyznam, że ta diagnoza wstrząsnęła mną na tyle, że postanowiłem przyjrzeć się jej uważniej, sięgając do greckiego zapisu Mateusza.

...