Artur Sporniak: Motto i tytuł Pani książki "Wejść tam nie można" zaczerpnięte są z wiersza Miłosza "Nadzieja": "Wejść tam nie można. Ale jest na pewno. (…) / Niektórzy mówią, że nas oko łudzi / I że nic nie ma, tylko się wydaje, / Ale ci właśnie nie mają nadziei". Gdzie nie można wejść?

Ewa Błaszczyk: W ten najgłębszy wymiar rzeczywistości, gdzie jest harmonia, gdzie spełniają się sprawy najważniejsze. Miłosz mówi w tym wierszu o "ogrodzie świata": "A wszystkie rzeczy, które tutaj znałem, / Są niby ogród, kiedy stoisz w bramie". To wszystko jest przesłonięte życiem będącym w nieustannym ruchu, które wciąż nam umyka i wypada z rąk.

Raj utracony?

Nie. Raczej rzeczywistość, która wciąż jest przed nami. Na tym przecież polega nadzieja, że wierzy się w przyszłość.

W książce pojawia się kilkakrotnie pytanie, gdzie...