Tamte lata wspomina w dzienniku NIEZAWISIMAJA GAZIETA (z 13 maja) Wiktor Szejnis, w 1991 r. deputowany i członek komisji ds. przejęcia przez państwo archiwów KPZR i KGB. Szejnis pisze: “Historyczna wartość dokumentów archiwalnych, opisujących represyjny charakter działalności partii i państwa, nie podlegała dyskusji. Najważniejszą kwestią było, kto i w jaki sposób będzie nimi rozporządzać. Było dla mnie jasne, że w służbach specjalnych, w których gestii znajdowały się tajne archiwa (za archiwa odpowiadał X Zarząd KGB - przyp. AŁ), a także w innych strukturach rozpadającego się państwa na wysokich stanowiskach pozostawało niemało osób, którym zależało na tym, by archiwa zawierające materiały o szczególnie delikatnym charakterze nigdy nie ujrzały światła dziennego. Nad archiwami zawisło niebezpieczeństwo jeśli nie całkowitej likwidacji (na podobieństwo rozwiązania kwestii...