Uniwersalnie spójrzmy. Z góry. Z lotu ptaka. Czy jest coś, co syci nasz dotyk, węch, smak, słuch i wzrok równo i sprawiedliwie? Coś, co na dodatek - w przenośni naturalnie - budzi w nas odruchy magnetorecepcji czy ułatwia echolokację? Co wyposaża w tę nietoperzową grację w mijaniu zwisających gałęzi i celnym rzucaniu się na słodki owoc bądź tłustą ćmę? Co wytycza nam kierunek marszu, lotu i kursu, jak za przeproszeniem pszczole, rybie czy żółwiowi morskiemu?

Im, zwierzakom, celem jest pęd ku gniazdowiskom, larwom, jajom, samicom, wodom zimniejszym i łąkom kwitnącym, ku śmierci i ku ofierze. Co ludzi pcha? Bogactwo. Szelest banknotów, ich lekko kwaśny zapach, w każdej innej sytuacji raczej obrzydliwy, ale im pieniędzy więcej, tym intensywniejszy i łatwiej akceptowalny. Ten dźwięk sypiących się złotych monet do skrzyni, ten smak brudnawej, a słonej goryczki,...