BARBARA OSTERLOFF: Niedawno ukazała się książka „Jerzy Jarocki. Biografia”, napisana przez Elżbietę Konieczną. Portret zmarłego w 2012 r. reżysera teatralnego w dużej części ułożony ze wspomnień osób, które z nim pracowały. Twojego głosu jednak tam nie ma.

MAJA KOMOROWSKA: No tak, myślę sobie, że może dobrze się stało, że nie zdążyłam, bo myśmy obie wiele już o nim powiedziały, w naszym „Pejzażu” jest cały rozdział o pracy z Jarockim. W gruncie rzeczy powtarzałabym to, o czym rozmawiałyśmy wiele lat temu. Przyszło mi jednak do głowy takie zdanie, dobrze je znasz, bo o Samuelu Beckecie też rozmawiałyśmy, kiedy Winnie w jego „Szczęśliwych dniach” mówi: „Wszystko już zrobiłam, wszystko powiedziałam, a muszę mówić dalej”. Teraz, po lekturze biografii Jarockiego, ja nie muszę, jak Winnie, tylko naprawdę chcę mówić. Chcę dołączyć do moich kolegów, którzy ten obraz...