Autor: Piotr Śliwiński

Materiały autora

Marcin Świetlicki: przekroczenia

Piotr Śliwiński
Ma niespotykany dar widzenia i słyszenia znaczeń w tym, co dla innych jest milczące i niewidzialne.
Trzebnica, 2001 r. / ADAM HAWAŁEJ

Długi cień Różewicza

Piotr Śliwiński, Michał Sowiński
PIOTR ŚLIWIŃSKI: Pozostawał sobą i zarazem odradzał się na nowo. Odrzucił konwencjonalne języki rozpaczy, potem długo był poetą niezgody na byle jak…

Dziecko, rozbrojenie słownika

Piotr Śliwiński
Po dzieciach pisze się sporo i różnie, lecz zawsze z odcieniem obojętności na poetyckość rozumianą jako inwestycja w poklask.

Ona odchodzi?

Piotr Śliwiński
„Baczność!” – słychać z prawa i z lewa; „nowych elit trzeba” – krzyczą jednym głosem.
Okładka dodatku Nagroda Literacka Poznań / MAREK ZALEJSKI / MACIEJ KACZYŃSKI ©CK ZAMEK

Wstęp

Piotr Śliwiński
Pięć lat Poznańskiej Nagrody Literackiej to nie powód do świętowania, lecz do odczuwania małej satysfakcji – owszem.

Margines, przyczółek

Piotr Śliwiński
W poezji i krytyce nieomal od początku szukano alibi dla ekskluzywności wiersza, braku oczywistych zysków z jego istnienia.

Wiem, nie powiem

Piotr Śliwiński
Im kompletniejsza była kontrola władzy nad przekazem i językiem publicznym, tym bujniej rozwijało się polityczne, a może nawet historiozoficzne plotkarstwo.

Co z nią zrobić

Piotr Śliwiński
Co zrobić z literaturą, skoro jej potencjał bycia spektaklem ogranicza się do minimum, np. do afer na Facebooku?

Złe truchleje

Piotr Śliwiński
Święta: poszukiwanie jasnej plamki w sobie. Może gdzieś jest ten powidok dziecięcej czułości, bez którego święta to tylko handel, lepsze jedzenie, więcej snu.

I pojechał do Zabrza

Piotr Śliwiński
Muszę powiedzieć „sklepowiczom”, a jest ich legion, że prostactwo nie jest wyzwaniem rzuconym poprawności politycznej, lecz po prostu prostactwem.

Dialog wewnętrzny

Piotr Śliwiński
Sceptyk. „A więc czyja władza, tego kultura”. Tak stwierdził gorzko – raczej stwierdził, niż zapytał – starszy pan podczas poznańskiego spotkania z ks. Adamem.

O potrzebie niewidzialności

Piotr Śliwiński
Minął już czas, kiedy ludzie wynosili się w Bieszczady, żeby zejść z oczu dużym miastom i stadnym ambicjom.

Nie ma dramatu

Piotr Śliwiński
Rada Wydziału, głosujemy awanse i nagrody, honory i pieniądze, jednak esemes od Grzegorza z przypomnieniem o felietonie raptownie burzy błogi spokój. Pomyliłem…

Delikatna irytacja polityczno-poetycka

Piotr Śliwiński
Wiersze zjawiają się niespodziewanie, szczególnie w sytuacjach niekonwencjonalnych, gdy szuka się przeciwwagi dla aroganckiego bełkotu władzy. Na przykład na…

Stary F.

Piotr Śliwiński
Czyżby żądający równości produkowali nierówność, wywyższali, żeby mieć z kim walczyć, stawiali na podwyższeniu, żeby z niego strącać, wykluczali, żeby krzyczeć…

Żeby fikcja była fikcją

Piotr Śliwiński
Gdy przysłuchujemy się zgiełkowi, uchodzącemu za debatę publiczną, do głowy przychodzi myśl oczywista – trzeba zastąpić słowo krzyczane słowem pisanym.
Marcin Świetlicki - poeta, autor kryminałów, lider zespołu Świetliki, laureat tegorocznej Nagrody Silesius za całokształt twórczości. Kraków, 2009 r. / Fot. Tomasz Wiech, Agencja Gazeta

Istnienie oraz szepty grozy

Piotr Śliwiński
Dobrzy poeci są dowodem na istnienie Boga, prawie wszyscy muzycy, wielu malarzy. Aktorzy? A Marcin Świetlicki?

90 minut z narodem

Piotr Śliwiński
Minuta pierwsza. Telewizor włączony, hymny zaśpiewane, laptop stoi, właśnie się zaczyna.

Bałagan i koniec

Piotr Śliwiński
To koniec, już dłużej tak się nie da, trzeba posprzątać papiery i książki.
/

Gdzie indziej

Piotr Śliwiński
Żadnej tu publicystyki, za to dużo mikrośladów lęku, złych przeczuć, stłumionego gniewu.
Jacek Podsiadło podczas wieczoru poezji Stanisława Barańczaka w Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha, Kraków, luty 2015 r. / Fot. Beata Zawrzel / REPORTER

Zawsze od nowa

Piotr Śliwiński
Podsiadło dobija się do egzystencji, odwiecznym sposobem nasycając życie znaczeniami, a zarazem zupełnie nowocześnie zmieniając je w opowieść.

3 dekrety na początek (i koniec)

Piotr Śliwiński
Pragnienie władzy to poważna choroba psychosomatyczna. Dotyczy duszy, lecz objawia się cieleśnie.
/ Fot. Natalia Feszczuk / MATERIAŁY PROMOCYJNE PP

Wierzy się poetom, nie politykom

Aneta Kamińska, Piotr Śliwiński
Okładka dodatku "Poznań Poetów": Co widzi Mickiewicz, grupa 4! (Jakub Jasiukiewicz, Marcin Gwiazdowski, Michał Grochowiak), Poznań Poetów 2009 / Fot. Maciej Kaczyński © CK ZAMEK

Jaki festiwal i po co

Piotr Śliwiński
Poznań Poetów jest dużym, a nawet bardzo dużym festiwalem organizowanym za nieduże pieniądze.

Kadra na Chiny

Piotr Śliwiński
Albo może stać, ale z różnych powodów – głównie z powodu braku wiary w skuteczność i zarazem wiarę w życie pozarynkowe – niereklamowanych.

Zapiski o zapisach

Piotr Śliwiński
„Każdemu daj śmierć jego własną. Panie. / Daj umieranie, co wynika z życia, / gdzie miał swą miłość, cel i biedowanie. / Myśmy łupina tylko i listowie. / A…
/ Fot. GETTY IMAGES

Skandal nowej generacji

Piotr Śliwiński
Krytyczka i Prozaik, powodowani misją uwolnienia nas od drobnomieszczańskich „cnót”, postąpili jak niepisarze. Postawili na trywialność: pieniądze, przemoc…

Debiutuj, nie bądź psem Luriego

Piotr Śliwiński
Chciałem o wakacjach, że można dużo czytać, niedużo pisać, a tu takie coś: „Tygodnik” – piórem Pawła Potoroczyna – zniechęca do debiutu...
R. Zink, „Farandola”, ok. 1850 r. / Fot. Christie’s Images / CORBIS

Wiersze w formie

Piotr Śliwiński
Żuchowskiego interesują prócz wyzwań formalnych dwa główne parametry życia: namiętność i krótkość, które stara się w swych wierszach odzwierciedlić.

Fantomowa dusza nasza

Piotr Śliwiński
Ta historia była wiele razy opisywana. Znany opozycyjny dziennikarz, konserwatysta, lecz nie endek, został ciężko pobity przez nieustalonych sprawców i w…

W środku bólu

Piotr Śliwiński
Jeśli Dycki za czymś się opowiada, to za zdolnością czy gotowością do odczuwania bólu. Nie słowa i frazy tu bowiem wirują, lecz traumy.

Pisarz do oglądania

Piotr Śliwiński
Istnieją co najmniej dwa mocne dowody na to, że życie literackie istnieje. Pierwszy to jego widowiskowe upodabnianie się do życia bez przymiotników; drugi, że…

Mamy swoich poetów

Piotr Śliwiński
Przychodzą, kiedy chcą, chociaż zawsze mejlem. Listy zza granicy, z Kijowa. Granica znaczy tu dużo więcej niż pasek ziemi między państwami; to rodzaj…

Po PO

Piotr Śliwiński
Po sesji o pisarstwie Tadeusza Różewicza we Wrocławiu, poruszającej, pociąg do Poznania, na korytarzu troje młodych ludzi, czilują: „No wiecie, czy się stoi,…

Skromność wywyższona

Piotr Śliwiński
Mamy do czynienia z kontrrewolucją prostolinijności w poezji. Laur dla Krystyny Dąbrowskiej i Łukasza Jarosza ten zwrot jasno potwierdza.

Jakość i czas

Piotr Śliwiński
Nie mamy jakości – usłyszałem w chwilę po tym, jak wbiegłem do domu. Chyba czasu – poprawiłem odruchowo...

O czym się nie mówi

Piotr Śliwiński
Otwarte konfrontowanie się z własną przeszłością nie ma dobrej prasy. W najlepszym razie uważa się je za poprawnościową manierę garstki wykształciuchów, w…

Kto nas ocali

Piotr Śliwiński
W pytaniu, dla kogo kwitnie poezja, zawiera się dziecinna pretensja, że nie dla milionów. Tylko czy kiedykolwiek w przeszłości miliony czytały wiersze?...

Miasto

Piotr Śliwiński
Lubię Lublin. Prawdziwe miasto, niezadeptane przez miliony turystów, trudny do podrobienia urok, niewielkość, ambicje na ludzką miarę, otchłanie pamięci,…

Czytać, żeby się obudzić

Piotr Śliwiński
„Bo przecież chodzi o to, żeby następnego dnia obudzić się innym człowiekiem” – mówi o książkach M., arcyczytelniczka, w której podziwiam fantastyczne…

Pokolenia z niewiadomą

Piotr Śliwiński
Nie było u nas wojen pokoleniowych; spory – tak, konflikty poetyk – tak, wojen na wyniszczenie – nie.

O psach i kotach

Piotr Śliwiński
Sabbatikal oprócz zalet ma też pewne wady. Najważniejsza polega na tym, że ma się więcej czasu na media.
/ Rys. Zygmunt Januszewski

Alfabet pisarzy – co czytać w 2013

Tomasz Fiałkowski, Jerzy Franczak, Jan Gondowicz, Grzegorz Jankowicz, Katarzyna Kubisiowska, Piotr Śliwiński
Co czytać? Co czytać? – pytał parę lat temu warszawski poeta krakowskiego filozofa literatury. Trzeba czytać Hegla – odpalił bez namysłu filozof.
/ Fot. NAC

Skaza w harmonii

Piotr Śliwiński
Zarzut Miłosza, że poezja Skamandra, przede wszystkim Tuwima, to „harmonia bez skazy”, nie wytrzymuje krytyki. Na Tuwimowskiej harmonii widnieją i skazy, i…

Język jest

Piotr Śliwiński
Jak tu rozpisywać się o literaturze, skoro szlagierem jesieni jest mowa nienawiści, wojenka językowa, cepy młócące w coraz większej próżni?

Niekoniec

Piotr Śliwiński
Nie przyszli, to już nie ma sensu, nikogo to nic nie obchodzi, mamy to z głowy. Nie przyszli na publiczną dyskusję o literaturze. Więc po co strzępić język?
/ il. Andrzej Dudziński, cykl ilustracji „Obraz”, ok. 2012 r.

Punkty ciężkości

Piotr Śliwiński
Miejsce Sommera i Tkaczyszyna-Dyckiego na poetyckiej mapie znajduje się w przestrzeni odstępstwa (Sommer) i występku (Dycki).

Zgryźliwości na koniec świata

Piotr Śliwiński
Pierwszego dnia po wakacjach usłyszałem – z ust bliskiego mi małolata – słowa pełne nadziei, że przecież „już niedługo, w grudniu, nastąpi koniec świata, o…