Miłość Jezusa

W Wielkim Tygodniu towarzyszymy Jezusowi w ostatnich dniach ziemskiego życia. W tych dniach wokół Jezusa pojawia się wielu ludzi. A więc najpierw przy wjeździe do Jerozolimy są tłumy witających i wiwatujących na Jego cześć. Te same tłumy będą krzyczeć „Ukrzyżuj! ”, jeszcze później przyglądać się ukrzyżowaniu. Całkiem szczególnie zaznacza się obecność Judasza. Trzeba także wspomnieć św. Piotra i jego chwile słabości. Są oczywiście żołnierze, którzy zostali wysłani do ogrodu oliwnego, a następnie widzimy Wysoką Radę z Arcykapłanem na czele, Piłata, Heroda. Na scenie pojawiają się kolejni bezimienni żołnierze biczujący, a przy okazji szydzący i koronujący cierniem. Potem wykonują egzekucję. Nie zostali tu wymienieni wszyscy, ale tylko ci, którzy w najróżniejszy sposób skrzywdzili Jezusa lub zawiedli Jego zaufanie, rozczarowali Go w chwilach najtrudniejszych. Można by wspomnieć innych, którzy byli Mu podporą, pociechą, ale zatrzymajmy się przy wymienionych powyżej. Tych ludzi w zasadzie nic nie łączy, a nawet nie zawsze chodzi o pojedynczego człowieka: raz jest to tłum, raz grupa spełniająca obowiązki służbowe. Tak samo nie wolno stawiać w jednym szeregu ludzi wymienionych z imienia - bo co innego zdradzić, a co innego okazać się zbyt słabym.

Łączy te wszystkie wymienione grupy i osoby tylko jedno: przyczynili się do męki Jezusa.

A Jezus każdego z nich kochał. Żaden z ich czynów nie osłabił, nie nadwerężył Jego miłości. Przeżywając tajemnice Wielkiego Tygodnia, zatrzymujmy się przy spotkaniach Jezusa z tymi wszystkimi ludźmi i uczmy się od Niego miłości. Ta miłość Jezusa wyrażała się za każdym razem inaczej.Była prawdziwa, a więc nie na pokaz, nie udająca, że wszystko jest w porządku. Ta miłość nikogo nie potępiła, jeżeli oskarżała - to tylko ku poprawie. Jej kulminacją jest błaganie na Krzyżu, obejmujące zwłaszcza tych, co Go krzywdzili: „Ojcze przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią”. To wielka próba miłości - zachować ją wobec tych, którzy nas krzywdzą, zawodzą, chcą zniszczyć.

Lubimy spoglądać na Szymona z Cyreny czy Weronikę - chcielibyśmy być jak oni. Ale przecież zdarza się, że w naszym życiu bywamy bliżsi postaciom wymienionym wyżej. Pomyślmy więc o nich, a nawet bardziej o im podobnych, z którymi mamy w życiu ciągle do czynienia, bez odruchu potępienia. Pamiętajmy, że i nam zdarza się postąpić niegodnie, zawieść zaufanie. Pamiętajmy także, że wtedy szczególnie potrzebujemy miłości Jezusa, bo Jego miłość ma moc wyprowadzania z grzechu.

Ks. Jan Słomka

CZYTANIA LITURGICZNE (13-20 IV)

NIEDZIELA PALMOWA: Iz 50, 4-7; Ps 22; Flp 2, 6-11; Mk 14, 1 - 15, 47;
PONIEDZIAŁEK: Iz 42, 1-7; Ps 27; J 12, 1-11;
WTOREK: Iz 49, 1-6; Ps 71; J 13, 21-33. 36-38;
ŚRODA: Iz 50, 4-9a; Ps 69; Mt 26, 14-25;
WIELKI CZWARTEK: Wj 12, 1-8. 11-14; Ps 116B; 1 Kor 11, 23-26; J 13, 1-15;
WIELKI PIĄTEK: Iz 52, 13 - 53, 12; Ps 31; Hbr 4, 1416; 5, 7-9; J 18, 1 - 19, 42;
WIGILIA PASCHALNA W WIELKĄ NOC: Rdz 1, 1 - 2, 2; Ps 104; Rdz 22, 1-18; Ps 16; Wj 14, 15 - 15, 1; Wj 15, 1b-2. 4-5. 17-18; Iz 54, 4a. 5-14; Ps 30; Iz 55, 1-11; Iz 12, 2-5; Ba 3, 9-15. 32 - 4, 4; Ps 19; Ez 36, 16-17a. 1828; Ps 42; Rz 6, 3-11; Ps 118; Mk 16, 1-8;
NIEDZIELA ZMARTWYCHWSTANIA PAŃSKIEGO: Dz 10, 34a. 37-43; Ps 118; Kol 3, 1-4; J 20, 1-9.