„Aktualny kryzys wyraźnie pokazuje, że globalna solidarność i kooperacja leżą w interesie przetrwania wszystkich i każdego z nas” Nasze ciało zamieszkuje 40% wagi komórki, które nie mają naszego DNA. Co ciekawe ich właściwe proporcje, w postaci mikroorganizmów żyjących z nami w symbiozie, ale też tych co nam zwyczajnie szkodzą, jest gwarantem naszego zdrowiaq i długowieczności. Całkiem niewiele trzeba, by równowagę ową zakłócić i popaść w tarapaty nie tylko zdrowotne. Oczywiście globalna solidarność jest nam potrzebna, ale kto miałby nią zawiadywać, jakie mechanizmy należałoby uaktywnić, by nie dominowały lokalne snobizmy, egoizm grup trzymających władzę. Mentalnie ewolucja nas na takie coś nie przygotowała. Potrafimy się zmobilizować wokół pojedynczego celu, zapłonąć słomianym ogniem, ale zaraz potem wracamy do naszej chytrej małostkowości, do handelku na boku z Bogiem. Wydaje mi się, że jesteśmy bardziej narażeni na kataklizm własnej niemocy, niż człowiek średniowiecza. Pouciekaliśmy w technologię, którą rozumie jedynie garstka wtajemniczonych, zamieszkaliśmy w mrówkowcach, gdzie wymuszona ciasnota zdystansowała nas od sąsiadów, staliśmy się obcy i anonimowi. Nie jesteśmy, ani nie będziemy większymi barbarzyńcami niż kiedykolwiek w historii. To zwyczajne bajki, że z tonącego okrętu najpierw ratuje się kobiety i dzieci, potem starców, na samym końcu ucieka załoga a kapitan z okrętem idzie na dno. Z opresji wychodzą ci co potrafią nie ulec panice, działają odruchowo w wyniku szkolenia i treningu. Kobiety, dzieci i starcy załadowani do szalup bez wyszkolonej załogi i tak skazani są na zagładę. Czy my się szkolimy na ewentualność katastrofy? Ilu z nas potrafi skutecznie udzielić pierwszej pomocy przykładowo ofierze wypadku samochodowego? Jak już mamy na tapecie obecną zarazę, poproszę o sygnały, czy są jeszcze kościoły, w których księża przestrzegają zaleceń sanitarnych, zakładając choćby maseczki i dając dobry przykład, albo dezynfekując ręce przed rozdawaniem Komunii.

Nasuwa mi się tylko jedna refleksja. Czy ów zizek nie mógł się zająć czymś bardziej pożytecznym?

najwyraźniej jest Pani na etapie d e p r e s j i

Nie, raczej próbuje pohamować moje filozoficzne zapędy... Bo nieraz się człowiekowi wydaje, że doszedł do jakiegoś przełomowego wniosku, a tu się okazuje, że doszedł, ale jako ostatni... Bo wszyscy inni, nie filozofowie dawno już o tym wiedzieli...

rozumiem - zwracam uwagę, że SŽ nie ogłasza odkrycia wielkiej nowej prawdy, a jedynie opisuje w kategoriach psychologii społecznej aktualną sytuację 'pandemiczną', nb odświeżenie cytatu z MLK także uważam za bardzo celne choć rzecz jasna to również tylko powtórzenie