Ludzkość od dawna próbuje opanować przyrodę: ograniczyć płynące z niej zagrożenia, czerpiąc jednocześnie maksimum korzyści. Nic więc dziwnego, że teraz zostało jej jak na lekarstwo. „Wszystko, co postrzegamy jako naturalne, jest już najczęściej tylko naturalistyczne, odtwarzające nasze wyobrażenie natury i w części przetworzone. Doszliśmy do momentu w rozwoju cywilizacji, w którym nie można już w zasadzie mówić o krajobrazach pierwotnych” – pisali w artykule „Powrót dzikości” Krzysztof Herman i Maciej Łepkowski z Katedry Sztuki Krajobrazu SGGW.

Cała planeta została podbita, przyroda ujarzmiona, do tego, przynajmniej częściowo, nieodwracalnie zniszczona. Krajobraz przyrodniczy zastąpiony został krajobrazem kulturowym, powstało wrażenie, że „cały świat jest naszym ogrodem”. A to budzi nostalgię – tęsknotę za dziką przyrodą, szczególnie wśród ludzi żyjących w miastach.

...