Słynął z dziczyzny nieraz przez niego samego upolowanej; menu jesienne, na które amatorzy mięs niehodowlanych czekali niecierpliwie, obfitowało w jeleninę, ragoût z kozic i dzikie ptactwo, w tym słonki; spożywanie tych ostatnich, zakazane we Francji, w Szwajcarii jest dozwolone. Czasem – jak tamtego października przed dwoma laty – trafiał się pojedynczy muflon; nie zawsze wpisywał go do karty. Owego wieczora opowiadał o swej wyprawie na Mont Ventoux (kalwarii dla kolarzy Tour de France). W ostatnich latach, mówił, tamtejsze muflony mają tylko jeden cały róg; drugi jest strzaskany do połowy. Okaleczają się same, waląc łbem w skały. Dla własnego dobra, dla przeżycia: w górach namnożyło się wilków i muflony muszą powiększyć swe pole widzenia; dwa rogi zanadto zasłaniałyby bliskie otoczenie.

Jego restauracja o dziwacznej nazwie Hôtel de Ville – bo też mieści się w dawnym ratuszu w...