JAJKO o twardej skorupce to „wynalazek”, który był udoskonalany przez ewolucję przynajmniej przez ostatnich 195 mln lat. Tylko pozornie jest ono tworem wrażliwym, kruchym i niedoskonałym. Owszem, jest bardzo podatne na uszkodzenia, gdy upadnie na twardą powierzchnię lub gdy zostanie uderzone. Ale jego zdolność do wytrzymania sporego nacisku jest zaskakująca.

Przeprowadźmy eksperyment: chwyćmy surowe jajko w dłoń i ściśnijmy je jak najmocniej – tak, by pękło. Nie jest to łatwe zadanie i większość prób kończy się niepowodzeniem. Może więc spróbujemy je zdeptać? Owszem, jeśli stopa opadnie z impetem na skorupkę, ta pęknie. Ale jeśli ostrożnie i powoli ułożymy stopy na kilkunastu postawionych na sztorc jajkach, to mają one szansę utrzymać w ten sposób dorosłego człowieka. Możemy też zrzucić jajko spod sufitu, ale tak, by się nie rozbiło. Jak to zrobić? Można je owinąć materiałem albo włożyć do pudełka wyłożonego miękką izolacją. A może lepsze efekty przyniesie oklejenie jajka taśmą klejącą i przytwierdzenie jej do wnętrza rogów pudełka?

Każdemu takiemu eksperymentowi opisanemu w tej książce towarzyszą przemyślenia z pogranicza fizyki, inżynierii, biologii i chemii. Co sprawiło, że jajko ma takie, a nie inne właściwości? Do czego te właściwości miały być przydatne? Czy kruchość skorupki ułatwiała młodym wyklucie się na zewnątrz, a jej wytrzymałość warunkowała przetrwanie? ©

Crystal Chatterton WSPANIAŁE EKSPERYMENTY DLA DZIECI WN PWN