Z tętniącego życiem centrum Jerozolimy droga do Betlejem wiedzie na południowy zachód. Przez osiedle Malha, ogród zoologiczny, mały posterunek wojskowy, i zaraz potem, tuż za Zieloną Linią, zakręca ku wschodowi. Krajobraz – z zielonych, pokrytych tarasami i drzewkami oliwnymi wzgórz – przechodzi we wzgórza skaliste. Jedziemy dalej obok żydowskiego osiedla Har Gilo, przez czyste uliczki palestyńskiego Beit Jalla, prosto do Betlejem. Żadnych checkpointów, przejścia granicznego, muru, wojska – ot, zwykła droga z miasta do miasta. Jeśli nie liczyć tych wielkich, czerwonych tablic, informujących w trzech językach, że oto znajdujemy się na Zachodnim Brzegu Jordanu, w obszarze A, będącym pod kontrolą Autonomii Palestyńskiej. Że wjazd dla obywateli Izraela jest surowo wzbroniony, zagraża ich życiu i łamie izraelskie prawo.

Położone zaledwie 10 km od Jerozolimy miasto Betlejem jest domem dla nieco ponad 30 tysięcy Palestyńczyków: w większości muzułmanów, lecz także i chrześcijan. Populacja się zmniejsza: postępująca na tym terenie rozbudowa żydowskich osiedli i coraz trudniejsza sytuacja ekonomiczna skutecznie uprzykrza ludziom życie. Mieszkańcy mówią o swoim domu: „miasto za murem” bo Izraelczycy z lęku przed napływem palestyńskich terrorystów wznieśli tu 8-metrowy betonowy płot separacyjny.

Symboliczne, że tyle bólu i lęku kryje się w miejscu, które dla chrześcijan jest przecież początkiem tego, co jest istotą ich wiary: historii Zbawienia.

Karolina Przewrocka-Aderet zabiera Państwa w podróż do przedświątecznego Betlejem w dobie pandemii.

Specjalnie dla Podkastu Powszechnego tradycyjne utwory świąteczne: Shlom Lekh Maryam, Shub hol oraz Horoem Bofartho na oud – lutni arabskiej, wykonał Wassim Ibrahim.

CZYTAJ TAKŻE: Karolina Przewrocka-Aderet: Betlejem na talerzu