Trzeba zorganizować regularne i legalne kanały migracji.

Dziewiętnasty października, godz. 19.15. Na całkowicie pustym placu św. Piotra, w jego północnej części przy rzeźbie (umieszczonej tu w 2019 r.) przedstawiającej barkę wypełnioną migrantami (z Maryją, Jezusem i Józefem włącznie) miała miejsce półgodzinna modlitwa Franciszka z członkami Synodu Biskupów (350 osób). Jej kanwę stanowiła ewangeliczna przypowieść o miłosiernym Samarytaninie, która – stwierdził papież – wydarza się na naszych oczach. „Droga prowadząca z Jerozolimy do Jerycha nie była drogą bezpieczną” – dokładnie tak samo jak tysiące dróg, którymi dzisiaj uchodźcy usiłują przedostać się do Europy. Tak jak człowiek z przypowieści, wpadają oni w ręce zbójców. Zwiedzeni i oszukani przez bezwzględnych wyzyskiwaczy i manipulantów, są sprzedawani, porywani, więzieni, wykorzystywani, torturowani i gwałceni. Wielu umiera, nie osiągnąwszy wymarzonego celu.

Trudno jest o tym nie słyszeć, trudno nie widzieć. Ewangeliczni kapłan i lewita też widzieli. Jeden i drugi, kiedy „przyszedł na to miejsce, zobaczył go i minął” (Łk 10, 31 i 32). Możemy i my, „zobaczyć i minąć”. Możemy także – choć nie ma tego w przypowieści – przeprowadzić burzliwą dyskusję nad niegodziwością tych, którzy wykorzystują dramat migrantów. Którzy budują prawdziwie przestępcze struktury, by robić interes kosztem ludzkich praw, z prawem do życia i do życia w wybranym przez siebie miejscu na ziemi włącznie.

Czy można się jakoś przeciwstawić tej zbrodni? Ograniczyć jej rozmiary i straszliwe konsekwencje? – pytał Franciszek. I odpowiadał: Tak, można! Trzeba zorganizować regularne i legalne kanały migracji! Wyrwać cały proces migracji z rąk przestępców i zorganizować go we właściwy i godziwy sposób, ratujący ludzkie życie i godność.

Myślę o tym, dlaczego (poza KAI) wszystkie wielkie, znaczące, kreujące wrażliwość polskie media (z katolickimi włącznie) nie zauważyły tej papieskiej modlitwy na placu św. Piotra. Czy nie dlatego, że uciekamy od tamtego widoku („zobaczył go i minął...”); uciekamy od prawdziwego pytania – nie: czy jesteś za „przymusowym” przyjęciem migrantów? (to jasne, że nikt nie jest), ale: czy jesteś za zorganizowaniem legalnych, opartych na współpracy Kościoła, innych instytucji i odpowiednich służb państwowych, sposobów i dróg dotarcia uchodźców i migrantów do naszego kraju? I dalej – konsekwentnie – czy jesteś za tym, by nie tylko ich „przyjąć”, ale także: „chronić, promować i integrować”? (te cztery słowa stanowią nieustanny refren papieskiego nauczania na temat uchodźców).

Plac św. Piotra był przeraźliwie pusty; Franciszek przemawiał z prawdziwą determinacją, ale cicho i spokojnie. Można było nie usłyszeć...©