W marcu 1972 r. amerykański Kongres przyjmuje poprawkę do konstytucji zakazującą dyskryminacji ze względu na płeć. Poprawka – Equal Rights Amendment (ERA) – ma poparcie obu partii oraz republikańskiego prezydenta, Richarda Nixona. Politykom i komentatorom wydaje się, że konieczna do wpisania poprawki do konstytucji ratyfikacja przez 38 stanów w przeciągu siedmiu lat jest czystą formalnością.

Szybko okazuje się, że ERA prowokuje oddolny opór, którego skala zaskakuje elity. Jego główną rzeczniczką staje się konserwatywna działaczka z Illinois, Phyllis Schlafly. Od zera buduje ruch społeczny grupujący głównie konserwatywne gospodynie domowe z przedmieść. ERA to dla nich zagrożenie dla amerykańskiej rodziny i przywilejów kobiet zajmujących się domem i dziećmi. Akcja Stop ERA odnosi sukces – po siedmiu latach poprawkę ratyfikuje tylko 31 stanów.

Cztery dekady później, w 2016...