Najnowsza powieść Brygidy Helbig wymagałaby obszernej odpowiedzi. Długo myślałam nad pierwszym zdaniem tego tekstu, więc się z niego wytłumaczę.

Tytuł książki skomentuję wyjętym zeń cytatem: „co do tego, że był odmieńcem, nikt wątpliwości nie miał, chociaż nadając sobie miano Piotr Odmieniec Włast, miał na myśli zupełnie coś innego – nie tak bardzo, że jest odmienny od innych, tylko raczej odmieniony, a więc inny od samego siebie, od takiego, jakim był wcześniej”. Poza wyjaśnieniem intencji przemiany fragment ten pokazuje sposób prowadzenia narracji, przyjmującej chętnie perspektywę głównej postaci, delikatnie stylizowanej na język końca XIX w., lecz nieukrywającej nigdzie autorskiej odrębności, poprzez wprowadzanie cytatów, kolaży z rękopisów, a także opowieści o sposobach pozyskiwania wiedzy oraz o decyzjach i odczuciach budującej całość Brygidy Helbig.

Nazywam „Inną...