I który od dłuższego czasu jest praktycznie nieobecny, bo politykę zagraniczną Niemiec w sprawach kluczowych - jak relacje ze Stanami Zjednoczonymi i z Rosją - kształtuje przede wszystkim kanclerz Gerhard Schröder.

I to jak kształtuje: na nikogo Władimir Putin nie może liczyć w Europie tak, jak na niego. Gdy w Kijowie Putinowi powija się noga, kiedy w Hadze musi wysłuchiwać od unijnych polityków i dziennikarzy nieprzyjemnych pytań o Ukrainę (albo o Czeczenię), wtedy z pomocą spieszy Schröder. Drug Gerhard pocieszy, zaprosi na prywatną kolację do swego domu, udzieli wsparcia. Nie, nie będzie się wtrącać w wewnętrzne sprawy Rosji, pardon: Ukrainy. I powtórzy, że żaden kraj Unii Europejskiej nie ma tak mocnych i dobrych politycznych kontaktów z Kremlem, jak Niemcy (a właściwie niemiecki rząd, bo spora część niemieckiej opinii publicznej wcale nie podziela...