Totalne zaskoczenie! Nieprawdopodobna niespodzianka!” – w takim tonie 13 października 2016 r., przynajmniej przez kilka pierwszych godzin po ogłoszeniu werdyktu szwedzkiej Akademii, nie krzyczą, ale przeraźliwie wrzeszczą nagłówki internetowych wydań gazet codziennych i zajmujących się kulturą portali internetowych.

Nobel dla Boba Dylana to signum temporis, ale znakiem czasu jest również udawane lub prawdziwe zdumienie dziennikarzy, którzy robią sensację z niczego, po części z tej przyczyny, że tego wymagają od nich goniący za zyskiem wydawcy. O tym właśnie, to znaczy o bezwzględności i zachłanności kapitalizmu, Dylan – który w swojej obejmującej ponad tysiąc utworów twórczości (od jej początku, czyli od 1962 r.) dotykał chyba wszystkich naszych najważniejszych bolączek kulturowych i cywilizacyjnych – także się wypowiadał. Boję się jednak, że zadziwienie internetu nie...