Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
Pierwszy z nich kojarzony jest przede wszystkim z postmodernizmem, z literaturą eksperymentalną, z takim sposobem pisania, w którym język i forma są najważniejsze, tematy zaś wyłaniają się spomiędzy kunsztownych zdań i błyskotliwie skomponowanych akapitów.
Drugi natomiast uchodzi za odnowiciela wielkiej powieści realistycznej, pisarza, który z uwagą przygląda się dzisiejszemu społeczeństwu amerykańskiemu i opisuje jego specyficzną strukturę, daje nam wgląd w procesy, które ukształtowały amerykańskiego ducha. To oczywiście przesada – Franzen jest przede wszystkim ironicznym i krytycznym obserwatorem, choć nie można mu odmówić genialnego słuchu językowego, dzięki któremu każdy wymyślony przez niego dialog stanowi rodzaj prześwitu – widać przez niego świat, który raz wydaje nam się bliski, raz odległy, a nawet obcy.
Jeszcze kilka lat temu o postmodernizmie mówiło się w Polsce bardzo dużo. Dziś wspominają o nim niemal wyłącznie historycy literatury. Ale być może nie przepracowaliśmy tego tematu do końca? Być może potraktowaliśmy go nazbyt powierzchownie? Stąd Coover. Przeciwwagą dla niego jest właśnie Franzen, określany mianem Wielkiego Amerykańskiego Powieściopisarza, którego kapitalne „Korekty” można czytać również jako komentarz do przemian zachodzących w innych częściach globu, zwłaszcza w Europie Środkowowschodniej.
Zapraszamy Państwa do lektury i do udziału w festiwalowych dyskusjach. To ten rodzaj literackiego doświadczenia, do którego doskonale pasują słowa Franzena: „Cóż, przykro mi, ale mam dla wszystkich komunikat: Nic już nigdy nie będzie tak, jak kiedyś!”.
Obraz
