Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
Z uwagi na to, że zmiany te dotyczyły wszystkich kościołów i innych związków wyznaniowych, a nie tylko Kościoła katolickiego, URM przeniósł ten rozdział do projektu ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania, który to projekt nie był konsultowany z Kościołem katolickim. W projekcie ustawy o stosunku państwa do Kościoła katolickiego pozostał, ze względu na zasadnicze znaczenie dla Kościoła katolickiego, inny rozdział "Przepisy końcowe", uchylający dekret z 31 grudnia 1956 r. o organizowaniu i obsadzaniu stanowisk kościelnych oraz przepisy podporządkowujące zakony prawu o stowarzyszeniach, chociaż ich uchylenie miało znaczenie także dla innych kościołów i związków wyznaniowych.
Protest Episkopatu przeciwko dokonanej zmianie wynikał z pryncypialnego sprzeciwu wobec wprowadzania jakichkolwiek zmian w parafowanym tekście, a także z tego, że zmiana mogła sprawiać wrażenie, iż wynegocjowała ją Polska Rada Ekumeniczna, a nie Konferencja Episkopatu Polski. Już w toku prac legislacyjnych w Sejmie przepisy rozdziału "Zmiany w przepisach obowiązujących" powróciły na pierwotne miejsce. W ustawie o gwarancjach wolności sumienia i wyznania dodano natomiast przepis wskazujący, w jakim zakresie przepisy tej ustawy nie dotyczą kościołów i innych związków wyznaniowych.
ALEKSANDER MERKER (Warszawa)
