Jest 13 lipca 1826 roku. Wieczorem w petersburskiej Twierdzy Pietropawłowskiej odbywa się egzekucja. Kaci prowadzą na szubienicę pięciu mężczyzn. Gdy na komendę kopniakami wywracają stołki, pod ciężarem trzech skazańców zrywają się sznury. Obyczaj każe, by darować im życie, lecz wykonawcy są zdeterminowani, by wykonać carski rozkaz. Podduszony Konrad Rylejew krzyczy: „Przeklęty kraj! Kraj, w którym nie umiemy zorganizować spisku, osądzić ludzi ani nawet ich powiesić”. Inny, Siergiej Murawjow-Apostoł, rzuca: „Szczęśliwy jestem, że dwakroć umieram za ojczyznę!”. Kaci powtarzają morderczy rytuał, skutecznie. Prócz Rylejewa i Murawjowa-Apostoła w nieznanej mogile spoczną: Paweł Pestel, Michaił Bestużew-Riumin i Piotr Kachowski.

Egzekucja to konsekwencja nieudanego zamachu stanu: 14 grudnia 1825 r. grupa oficerów próbowała zmienić ustrój Rosji. Gdyby bunt na placu Senackim w...