Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
Wszystko zaczęło się od zbyt dużej ilości wina. Król po prostu się upił, a jak się upił, to sobie podochocił. Chciał się pochwalić urodą żony. To – wydawałoby się – drugorzędne wydarzenie uruchomiło ciąg wyjątkowo dramatycznych dla Żydów zdarzeń. Do dzisiaj o tym czytamy w Tanach i czcimy tamte zdarzenia w trakcie malowniczych i radosnych świąt Purim.
Teraz w święto Purim wolno Żydowi wypić tyle, że nie potrafi odróżnić wstrętnego wezyra Hamana od wuja Ester – Mordechaja. Pewnie w ten sposób oddaje się cześć królowom Waszti i Esterze: jednej, bo straciła tron, drugiej – bo została królewską małżonką.
Xerxes-Ahaswerus zachował się tak, jak sobie wyobrażamy wschodniego satrapę. Miał nad poddanymi władzę absolutną. Chciał rządzić przyrodą i dlatego kazał batożyć niemiłe mu morskie wody. Był nieprzewidywalny, nie potrafił zapanować nad swoimi emocjami. Wydawał nieodwołalne i bardzo surowe dekrety. Tak postąpił z Żydami i Hamanem. Dał się manipulować magom i wezyrowi. Sam do końca nie wiedział, co czyni, i – sądząc również po jego nieudanych wyprawach na Grecję – nie należał do osób o wyjątkowym rozsądku i wojennych umiejętnościach. Na szczęście dla nas. Robił, co chciał, tyle że działał impulsywnie i kapryśnie. Klasyczny tyran, który nie wiedział, czym jest samoograniczenie i słuchanie prawa.
W tej baśni król nie został potępiony. Jeśli, to wyszydzony, wyśmiany. Tak, to jeden z drobnych przyczynków do filozofii politycznej obecnej w różnych księgach biblijnych. Nie o takim władcy państwa marzył dla Izraela Mojżesz i król Jozjasz.
Co się stało z nobliwą małżonką Xerxesa, nie wiemy. Powiada Herodot, że Waszti została osądzona i stracona. Biblia akurat w tej kwestii milczy. W każdym razie, o czym zapewniają nas mądrzy rabini, Bóg tymi wydarzeniami pozwolił działać opatrzności. Nic nie jest tu przypadkowe i bez sensu.
Wraz z odsunięciem Waszti zaczęło się poszukiwanie nowej królowej, nowej Miss Persji, damy o wyjątkowej urodzie i cudownej łagodności. W tym miejscu pojawiła się Estera. Dzisiaj byłaby obecna na wszystkich okładkach pism, a jej wdzięki udostępniałyby liczne portale internetowe. Stałaby się wzorcem piękna kobiecego.
W Księdze nie tak wiele pisze się o wyglądzie Ester. Ważniejszy jest charakter. Okazało się – co wiemy z dalszego ciągu opowieści – że potrafiła w sytuacji próby zdobyć się na wyjątkową odpowiedzialność. Miała talent dyplomatyczny. Wiedziała, co chce osiągnąć i jak wielka jest stawka w jej życiu i w życiu perskich Żydów. Mogła polegać tylko na swoim takcie, odwadze i oczywiście na Adonaj. To On ją wiódł ku szczęśliwemu zakończeniu.
Melodramatyczny happy end z ocaleniem Żydów – jak wiemy – był uroczym zwieńczeniem opowieści. ©
