Będą znaki na słońcu, księżycu i gwiazdach, a na ziemi trwoga ogarnie narody bezradne wobec szumu wzburzonego morza. Ludzie mdleć będą ze strachu w oczekiwaniu tego, co ma nadejść na ziemię, gdyż moce niebieskie zostaną wstrząśnięte. Wtedy zobaczą Syna Człowieczego przychodzącego na obłoku z wielką mocą i chwałą. A gdy to zacznie się dziać, wyprostujcie się i podnieście głowy, bo zbliża się wasze odkupienie”. Autor Apokalipsy mówi o powtórnym przyjściu Pana Jezusa, czyli o tzw. końcu świata. Malując przerażającą wizję kosmicznej katastrofy, zachęca do odważnego zmierzenia się z zaistniałą sytuacją: „Wyprostujcie się i podnieście głowy”, gdyż ta nawałnica nieszczęść jest niczym innym, jak tylko przedśmiertnym paroksyzmem zła.

Ale Apokalipsa nie dotyczy jedynie dni ostatecznych. Przecież dzisiaj miliony ludzi z przerażeniem patrzą, jak pochłania ich, niby tsunami, śmierć....