Lektor o „Głuszy” Anny Goc
Czemu właściwie służy dziennikarstwo i jak powinno się je uprawiać? Zamiast odpowiedzi radzę lekturę tej książki. I naprawdę nie dlatego, że autorka jest moją redakcyjną koleżanką.
Kapituła wyróżniła ją m.in. za „dociekliwość i zadawanie pytań tam, gdzie nie zadaje ich nikt inny”.
Książka reporterska „Głusza” z 2022 r., za którą Anna Goc otrzymała już Nagrodę im. Ryszarda Kapuścińskiego, powstała w ramach Konkursu Stypendialnego im. Ryszarda Kapuścińskiego (2017). Nagroda Beaty Pawlak została ustanowiona ostatnią wolą reportażystki i pisarki, która 12 października 2002 r. zginęła w zamachu terrorystycznym na indonezyjskiej wyspie Bali.
Do tegorocznej Nagrody nominowani zostali także: Małgorzata Nocuń za książkę „Miłość to cała moja wina. O kobietach byłego Związku Radzieckiego”, Sylwia Czubkowska za „Chińczycy trzymają nas mocno. Pierwsze śledztwo o tym, jak Chiny kolonizują Europę, w tym Polskę”, Agnieszka Kościańska i Michał Petryk za „Odejdź. Rzecz o polskim rasizmie” oraz Ewa Sapieżyńska za „Nie jestem twoim Polakiem. Reportaż z Norwegii”.
NASZEJ REDAKCYJNEJ KOLEŻANCE SERDECZNIE GRATULUJEMY!
Przeczytaj teksty Anny Goc publikowane w „Tygodniku Powszechnym”.
Tajemnica rąk
„Rodzice chcieli, żebym nauczyła się mówić i była jak oni. Czułam się jak rodzinny pies. Wszyscy dookoła byli słyszący. Siedziałam więc przy stole i patrzyłam” – mówi głucha od urodzenia kobieta.
