Na 13 sierpnia przypadł tegoroczny Dzień Długu Ekologicznego (Earth Overshoot Day). Zasobów naturalnych, które ludzkość skonsumuje do końca roku, Ziemia nie będzie w stanie odtworzyć. Rośliny nie wchłoną dwutlenku węgla, nie oczyści się woda, nie zreprodukują się stada zwierząt ani ławice ryb. 

Zdolność Ziemi do odnawiania przekroczyliśmy na początku lat 70. Wtedy Dzień Długu wypadał w grudniu. Według WWF przesunął się na wrzesień w latach 90. Dziś, by zaspokoić swoje apetyty, ludzkość potrzebuje 1,6 planety. Jeśli nic się nie zmieni, w 2030 r. Dzień Długu przypadnie na 28 czerwca. By się wyżywić, będziemy wtedy potrzebować dwóch Ziem.

Zdaniem Dave’a McLaughlina z WWF, którego artykuł publikuje serwis LiveScience, głównymi przyczynami zaciągania długu oraz zmian klimatycznych są gazy cieplarniane i dzisiejszy sposób produkcji żywności. Zauważa też, że pociąga to reakcję łańcuchową: ekstremalne warunki pogodowe, które przynosi globalne ocieplenie, mają konsekwencje nie tylko ekologiczne. Skutkują bowiem brakiem bezpieczeństwa żywnościowego, a więc w ostatecznym rozrachunku – niepokojami społecznymi i politycznymi. Naukowcy z New England Complex Systems Institute wykazali związek między skokami cen żywności w latach 2004–2011 a konfliktami i zamieszkami w Afryce Północnej i na Bliskim Wschodzie.

Według raportu WWF „Living Planet 2014” przejadamy dziś zasoby, których zabraknie kolejnym pokoleniom – a rozłożenie obciążeń i konsumpcji jest bardzo nierównomierne: tzw. ślad ekologiczny (czyli nadmierna konsumpcja względem możliwości planety) jest w krajach bogatych pięciokrotnie większy per capita niż w ubogich. 

Według tego samego raportu jesteśmy jeszcze w stanie np. utrzymać wzrost globalnych temperatur na stosunkowo bezpiecznym poziomie, czyli poniżej 2 stopni Celsjusza. Zdaniem cytowanego przez „Independent” Mathisa Wackernagela, prezesa Global Footprint Network, globalne zmniejszenie emisji CO₂ o 30 proc. – o co odbędzie się walka na listopadowym szczycie klimatycznym ONZ w Paryżu – sprawiłoby, że Dzień Długu w 2030 r. wypadłby 16 września. Ale, jak dodaje, decyzje rządów to nie wszystko. Nic się nie zmieni, jeśli każdy z nas nie będzie żył „w ramach budżetu planety”. ©℗